пакле́іць, ‑ею, ‑еіш, ‑еіць; зак., што.

1. Склеіць, абклеіць усё, многае.

2. і без дап. Клеіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wytapetować

зак. абклеіць шпалерамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zatapetować

зак. абклеіць шпалерамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́клеіць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што.

1. Абклеіць з усіх бакоў. Выклеіць сцены шпалерамі.

2. Разм. Расклеіць што‑н. для масавага азнаямлення. Выклеіць аб’явы, афішы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oblepić

зак.

1. абклеіць;

2. абляпіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́лепіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

1. Лепячы з мяккага матэрыялу, зрабіць, стварыць што‑н. Вылепіць снежную бабу. Скульптар вылепіў бюст Купалы.

2. Разм. Абклеіць. Вылепіць сцяну газетамі. □ — Дык што вам з тых грошай, здурнелі вы, ці што! У сметнік іх трэба выкінуць ці кут вылепіць імі, цяпер жа савецкія ўжо, лепшыя! Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абляпі́ць

1. (прыліпнуць) háften vt (што-н. an D);

2. (абклеіць) beklében vt;

3. разм. (акружыць) umríngen vt, dicht umdrängen (роем)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абле́пліваць

1. (прыстаць, прыліпнуць) háften (што-н. an D);

2. (абклеіць) beklében vt;

3. разм. (акружыць) umríngen vt, dicht umdrängen vt, umschwärmen vt (роем)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)