Абгарня́ць ’загарнуць’ (Яруш.), обгорнять ’акружаць, абдымаць, апранаць’ (Булг.), абгорнути ’акружыць’ (Нас. гіст.). Гл. гарнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абыйма́цьабдымаць’ (Гарэц.), абыйманак ’абдымак’ (Др.-Падб.) < *абімаць, прасл. ob‑jьмǫ ob‑jęti, параўн. літ. im̃ti ’браць’, лац. emere ’тс’. Гл. мець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

comprise

[kəmˈpraɪz]

v.

зьмяшча́ць у сабе́, уключа́ць, склада́цца з; абдыма́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

clasp2 [klɑ:sp] v.

1. сціска́ць, заціска́ць; паціска́ць (рукі)

2. абдыма́ць, абніма́ць;

clasp in one’s arms абніма́ць

3. зашпі́льваць, зашпіля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абніма́ць

1. umrmen vt, in die rme schlißen*

2. (акружыць) umgben* vt; гл. тс. абдымаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ściskać

незак.

1. ціснуць, сціскаць; паціскаць;

2. абдымаць, абнімаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przygarniać

незак.

1. даваць прытулак, прытуляць;

2. абдымаць, абнімаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cuddle2 [ˈkʌdl] v. прыціска́ць да сябе́, мо́цна абдыма́ць;

cuddle a baby in one’s arms прыціска́ць да сябе́/да сваі́х грудзе́й дзіця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cuddle

[ˈkʌdəl]

1.

v.t.

1) тулі́ць, прытуля́ць

2) пяшчо́тна абдыма́ць

2.

v.i.

прытуля́цца, прымо́шчвацца

3.

n.

абды́мкі pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obejmować

незак.

1. абдымаць, абнімаць;

2. ахопліваць; распаўсюджвацца;

3. абкружаць;

4. ахопліваць; авалодваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)