праду́маны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прадумаць (у 1 знач.).

2. у знач. прым. Над якім многа думалі; абдуманы. Прадуманая сістэма выхавання. Прадуманы адказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plnvoll

a

1) пла́навы, планаме́рны

2) абду́маны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

aforethought

[əˈfɔrӨ‚t]

adj.

1) абду́маны, сьвядо́мы

2) наўмы́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ненаўмы́сны, ‑ая, ‑ае.

Які зроблены або адбываецца без намеру; загадзя не абдуманы; выпадковы. Ненаўмысны ўчынак. □ Ніхто .. [Балеслава] тут больш не бачыў, толькі Зося — раз, у тую ўтрапёную хвіліну свайго ненаўмыснага .. спаткання з ім. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

studied [ˈstʌdid] adj. fml абду́маныа́гадзя), наўмы́сны;

do smth. with studied casualness рабі́ць што-н. з прытво́рнай абыя́кавасцю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wohll bedcht

1.

aо́бра) абду́маны

2.adv абду́мана

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ста́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў дарослым, дасягнуў поўнага развіцця.

Сталыя мужчыны.

2. Здольны дзейнічаць самастойна, без дапамогі; сур’ёзны.

Арганізатар малады, але с.

3. Вопытны, які дасягнуў майстэрства ў чым-н., які вылучаецца грунтоўнасцю.

С. празаік.

4. Нязменны, разлічаны на доўгі час.

Сталае месца для жылля.

Атрымаць сталае месца работы.

5. Добра, грунтоўна абдуманы.

Сталае рашэнне.

С. вывад.

|| наз. ста́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

balanced [ˈbælənst] adj.

1. ураўнава́жаны, спако́йны

2. абду́маны, узва́жаны, праду́маны

3. збалансава́ны, гармані́чны, прапарцыяна́льны, суразме́рны;

a balanced diet збалансава́ная дые́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wilful [ˈwɪlfəl] adj.

1. абду́маны, свядо́мы; наўмы́сны;

a wilful murder наўмы́снае забо́йства

2. нараві́сты, капры́зны, нату́рысты;

a wilful child капры́знае дзіцё

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ке́млівы, ‑ая, ‑ае.

Які ўсё хутка і лёгка разумее, засвойвае; здагадлівы, цямкі. Дзяўчына трапілася кемлівая, усё схоплівала на ляту, і тлумачыць было прыемна. Карпаў. Камандзірамі .. былі .. сялянскія хлопцы, найбольш смелыя і кемлівыя. Брыль. // Разумны, абдуманы. Гэта сапраўды быў кемлівы ход, можна сказаць — «траянскі конь» нашых сапёраў, інжынераў-фартыфікатараў. Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)