абдзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да абадраць, абдзерці.
2. Спец. Механічны спосабам знімаць з зерня абалонку; знімаць верхні слой чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zadrapać
зак. падрапаць; абдзерці; драпнуць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
обша́ркать сов., прост. абшо́ргаць, абшмо́ргаць, мног. паабшмо́ргваць, абадра́ць, абдзе́рці, мног. паабдзіра́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
звальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.
Апрацаваць на вальцах. Гаспадары паехалі па млын з поўнымі вазамі, каб звальцаваць пшаніцы на пірагі, абдзерці круп з добрага ячменю... Ралько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лі́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.
Памянш.-ласк. да ліпа 1; маладая ліпа. [Месяц] стуліўся за кучаравую пахучую ліпку. Крапіва.
•••
Абадраць (абдзерці, абабраць, аблупіць) як ліпку гл. абадраць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абдзі́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. абдзіраць — абдзерці (у 1 знач.).
2. толькі мн. (абдзі́ркі, ‑рак). Ільняное ці канаплянае валакно з-пад грэбеня. // Кудзеля з такога валакна; зрэб’е.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
obedrzeć
зак.
1. абадраць, абдзерці;
2. перан. абрабаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
złupić
зак.
1. абдзерці; здзерці;
2. перан. абрабаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
поцара́пать сов.
1. падра́паць, абдзе́рці, абадра́ць; (во многих местах) паабдзіра́ць;
2. перен., разг. (плохо пописать) пакрэ́мзаць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абадра́ць, абдзяру́, абдзярэ́ш, абдзярэ́; абдзяро́м, абдзераце́, абдзяру́ць; абдзяры́; абадра́ны; зак., каго-што.
1. Здзерці з усіх бакоў, абдзерці, злупіць, ачысціць.
А. кару.
А. пяньку.
2. Пакрыць драпінамі; падрапаць.
А. нос.
3. перан. Абабраць, абакрасці, ашуканствам пазабіраць што-н. у каго-н. (разм.).
А. пакупніка.
|| незак. абдзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. абдзіра́нне, -я, н. (да 1 і 3 знач.) і абдзі́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)