апляву́згаць

‘абгаварыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апляву́згаю апляву́згаем
2-я ас. апляву́згаеш апляву́згаеце
3-я ас. апляву́згае апляву́згаюць
Прошлы час
м. апляву́згаў апляву́згалі
ж. апляву́згала
н. апляву́згала
Загадны лад
2-я ас. апляву́згай апляву́згайце
Дзеепрыслоўе
прош. час апляву́згаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

очерни́ть сов., перен. ачарні́ць, абгавары́ць, абнясла́віць, запля́міць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Перасэ́ндзіць (пірясзпьдзіць) ’абгаварыць’ (Юрч. СНС). З польск. przesądzić ’асудзіць’, але з семантыкай рус. осудить ’абгаварыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абмеркава́ць, -мярку́ю, -мярку́еш, -мярку́е; -мярку́й; -меркава́ны; зак., што.

Калектыўна абгаварыць што-н., прааналізаваць, абдумаць і зрабіць вывады.

А. даклад.

А. новы праект статута.

|| незак. абмярко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абмярко́ўванне, -я, н. і абмеркава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

obmówić

зак. абгаварыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абгаво́раны

1. обсуждённый;

2. оговорённый, оклеве́танный, очернённый, оха́янный;

1, 2 см. абгавары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verléumden

vt узве́сці паклёп, абгавары́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

diffamíeren

vt узве́сці паклёп, абгавары́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

omówić

зак. абмеркаваць, абгаварыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

*Ізгі́дзіць, ізгы́дыты ’зганіць, абгаварыць’ (брэсц., Нар. лексіка, 77). Ад гідкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)