абкручваць, абмотваць, абвіваць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

umflchten

* vt (mit D) аплята́ць, абвіва́ць (што-н. чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wreathe [ri:ð] v.

1. пле́сці (вянок)

2. (in/with) абвіва́ць; абвіва́цца;

Her face was wreathed in smiles. Яе твар расплыўся ва ўсмешцы.

3. клубі́цца, ві́цца (пра дым, пыл)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verwnden

*

I

vt перано́сіць, забыва́ць (боль, крыўду)

II

vt абвіва́ць, пераплята́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sheathe

[ʃi:ð]

v.t.

1) уклада́ць у по́хву (меч)

2) абвіва́ць, абмо́тваць

a mummy sheathed in linen — му́мія абві́тая палатно́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

umschlingen

I umschlngen

* vt

1) абвіва́ць (пра шыю)

2) абдыма́ць (каго-н.); абвіва́ць (чыю-н. шыю рукамі)

II mschlingen

* vt надзе́ць (на шыю), завяза́ць (хустку, кашнэ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

owijać

owija|ć

незак. абвіваць, абмотваць, абкручваць;

nie ~j w bawełnę — не хітруй

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

twine2 [twaɪn] v.

1. віць; ві́цца

2. звіва́ць, ссу́кваць;

twine threads into a rope скру́чваць ні́ткі ў вяро́ўку;

twine a wreath пле́сці вяно́к

3. абвіва́ць; абвіва́цца;

The ivy twined round the tree. Плюшч абвіваў дрэва.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

obwijać

незак. абвіваць; абгортваць; загортваць; абкручваць

nie obwijać w bawełnę — гаварыць проста, без намёкаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

*Сува́лак, сува́лок, сова́лок ’сувой, трубка палатна’ (Сл. Брэс., Уладз., ЛА, 4). Параўн. этымалагічна падобныя ст.-польск. swlak, swłak ’павітуха, Convolvulus L.’, ст.-чэш. svlak, серб.-харв. svlak ’тс’, балг. съ́влак, со́влак ’паўзучая расліна’, для якіх рэканструюецца праформа *sъ‑vol‑kъ адпаведна лац. con‑volv‑ulus (< convolvō), што дае падставы разглядаць гэтыя назвы як утвораныя ад кораня *volv‑ ’віць, абвіваць’ (Махэк₂, 597; Басай-Сяткоўскі, Słownik, 353). Да валіць, валяць ’скручваць, звіваць у адно’, гл. валіць2. Параўн. сава́лак ’кавалак апрацаванай гліны’ (віц., БЛ, 18, 62), рус. дыял. су́вылык ’пакулле’, гл. Фасмер, 3, 793.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)