overturn [ˌəʊvəˈtɜ:n] v.

1. пераку́льваць, абаро́чваць; пераку́львацца, абаро́чвацца;

The boys overturned the boat. Хлопчыкі перакулілі лодку.

2. абвярга́ць; касава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пары́раваць

(рус. парировать, ад фр. parer = адлюстроўваць, адбіваць)

1) адбіваць удар праціўніка (пры фехтаванні);

2) перан. абвяргаць нападкі або довады праціўніка ў спрэчцы, палеміцы (напр. п. абвінавачанні).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

deflate [dɪˈfleɪt] v.

1. выпампо́ўваць, выпуска́ць паве́тра/газ (пра шыны, балон і да т.п.)

2. : deflate rumours абвярга́ць чу́ткі

3. [ˌdɪ:ˈfleɪt] econ. скарача́ць вы́пуск грашо́вых зна́каў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rebut [rɪˈbʌt] v. fml абвярга́ць, адхіля́ць (абвінавачанне, нападкі і да т.п.);

Do you think they will rebut our offer? Ты лічыш, яны адхіляць нашу прапанову?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

entkräften, entkräftigen

vt

1) знясі́льваць, аслабля́ць

2) анулява́ць, адмяня́ць

3) абвярга́ць (довады)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

опроки́дывать несов.

1. пераку́льваць, абаро́чваць; (вываливать) выва́льваць; выку́льваць; (валить) валі́ць, зва́льваць;

2. (заставлять отступать) воен. адкіда́ць, збіва́ць;

3. перен. (опровергать) абвярга́ць; (разрушать) разбура́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

contest​2 [kənˈtest] v.

1. змага́цца (за што-н.), спабо́рнічаць; дабіва́цца, дамага́цца (чаго-н.); канкуры́раваць (на выбарах)

2. абвярга́ць, аспрэ́чваць;

contest smb.’s decision аспрэ́чваць чыё-н. рашэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zbijać

незак.

1. збіваць;

2. перан. абвяргаць;

zbijać bąki — лайдачыць; лынды біць; вуглы абціраць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пары́раваць

(ням. parieren, ад фр. parer = адбіваць)

1) адбіваць удар праціўніка (пры фехтаванні);

2) перан. абвяргаць нападкі або довады праціўніка ў спрэчцы, палеміцы (напр. п. абвінавачанні).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Абе́ртуха ’вялікі кавалак хлеба’ (Сцяц.), абэртуха ’тс’ (Клім.), обертка, обэртушка (КСТ), абіртня, абярня скібка хлеба праз усю круглую булку’ (Янук.). Сюды ж абельтух ’абжора’. Ці не ад ab‑vъr‑ti ’абгарнуць’ (абвярнуць ’кругом бохана абрэзаць лусту’, гл. Сцяц., Нар., 28). Ва ўсякім разе, з пункту погляду рэгулярнага словаўтварэння, абертуха і абертух (> абельтух) < аберт‑ *ob‑vъrt‑. Семантычная матывацыя, аднак, цяжкая. Таму трэба ўлічваць магчымасць калькавання. Крыніцай калькі было б тады літ. gãbalas ’вялікі кавалак’, gobùs ’прагны’ < góbti ’абгартаць, ахопліваць’ (параўн. бел. абвяргаць = літ. apgóbti), гл. Фрэнкель, 126–127. Верагоднасць калькавання падмацоўваецца арэалам лексемы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)