вайсковы, ваенны, воінскі, армейскі, франтавы, абаронны; ратны (паэт.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

armature

[ˈɑ:rmətʃʊr]

n.

1) Elec.

а) я́кар -у m.

б) браня́ f. (ка́бэля)

2) Art армату́ра f

3) Zool., Bot. абаро́нны панцы́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аб’е́кт м., в разн. знач. объе́кт;

а. пазна́ння — объе́кт позна́ния;

а. навуко́вага дасле́давання — объе́кт нау́чного иссле́дования;

а. спрэ́чак — объе́кт спо́ров;

абаро́нны а. — оборо́нный объе́кт;

будаўні́чы а. — строи́тельный объе́кт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

защи́тный

1. абаро́нны;

2. (предохранительный) засцерага́льны; ахо́ўны;

защи́тная окра́ска ахо́ўная афарбо́ўка;

защи́тный цвет воен. ахо́ўны ко́лер;

защи́тные лесонасажде́ния ахо́ўныя лесанасаджэ́нні;

защи́тные сре́дства техн. ахо́ўныя сро́дкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

defense

[dɪˈfens]

n.

1) абаро́на f.

2) ахо́ва f.

a defense against cold weather — ахо́ва ад хо́ладу

3) абаро́нны бок у судо́вым працэ́се, у гульні́

in defense of — у абаро́ну каго́сь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bulwark

[ˈbʊlwərk]

1.

n.

1) абаро́на, ахо́ва f., падтры́мка f.

2) абаро́нны вал або́ мур

3) мол -у m., хваляло́м, хвалярэ́з -у m.

2.

v.t.

1) абараня́ць, ахо́ўваць

2) умацо́ўваць абаро́нным ва́лам, му́рам

•

- bulwarks

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ochronny

ochronn|y

засцерагальны, абаронны;

znak ~y — гандлёвая марка;

barwa ~a — ахоўная афарбоўка;

ubranie ~e — засцерагальнае адзенне;

okres (czas) ~y — перыяд, калі нельга паляваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рубе́ж, рубяжа, м.

1. Граніца паміж чым‑н., мяжа чаго‑н. Станьце ж вы, хмаркі, над рубяжамі Нашых палеткаў, шнуроў. Колас. Вакол вёскі акопы, дзоты, драты. Ад усходу, звыш гэтага — вадзяны рубеж — спакойная, але глыбокая рэчка Вуша. Брыль. // перан. Грань, якая аддзяляе што‑н. адно ад другога. Той памятны вечар з’явіўся як бы нейкім рубяжом у жыцці Наташы. Краўчанка. На рубяжы лета і восені кароткая яшчэ ноч. Каваль. // перан. Вышэйшая, крайняя ступень чаго‑н.; мяжа. На загрузку самазвала патрабавалася паўмінуты. Гэта добра і многія лічылі гэта рубяжом. Лукша.

2. Дзяржаўная граніца. Савецкія Узброеныя Сілы зорка ахоўваюць свяшчэнныя рубяжы нашай Радзімы, стваральную працу будаўнікоў камунізма. «Звязда».

3. У вайсковай справе — лінія абаронных збудаванняў. Абаронны рубеж. □ Да вечара было адваявана паўгорада, уступлены рубеж быў вернуты, падпалкоўнік паспакайнеў. Мележ. // Лінія размяшчэння агнявых кропак. Агнявы рубеж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obronny

obronn|y

1. абаронны; абарончы;

mury ~e — абарончыя муры (сцены);

położenie ~e — абарончае становішча;

taktyka ~a — абарончая тактыка;

przemysł ~y — абаронная прамысловасць;

pies ~y — вартавы сабака;

2. абараназдольны, умацаваны;

wyjść ~ą ręką — выйсці пераможцам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пункт в разн. знач. пункт, род. пу́нкта м.;

наблюда́тельный пункт воен. назіра́льны пункт;

оборони́тельный пункт воен. абаро́нны пункт;

сбо́рный пункт збо́рны пункт;

кома́ндный пункт воен. кама́ндны пункт;

призывно́й пункт воен. прызыўны́ пункт;

уче́бный пункт вучэ́бны пункт;

зооветерина́рный пункт зоаветэрына́рны пункт;

перегово́рный пункт перагаво́рны пункт;

населённый пункт насе́лены пункт;

пункт догово́ра пункт дамо́вы (дагаво́ра);

нача́льный (исхо́дный) пункт пачатко́вы (зыхо́дны) пункт;

кульминацио́нный пункт кульмінацы́йны пункт;

коне́чный пункт канцавы́ пункт;

основны́е пункты докла́да асно́ўныя пу́нкты дакла́да;

со́рок во́семь пунктов составля́ют квадра́т тип. со́рак во́сем пу́нктаў склада́юць квадра́т;

◊

по пунктам па пу́нктах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)