Verbum

бязма́тачны, ‑ая, ‑ае.

У пчалярстве — які застаўся без маткі (пра вулей, рой).

бясфа́бульны, ‑ая, ‑ае.

Які но мае фабулы (пра літаратурны твор і пад.).

вадале́й, ‑я, м.

Разм. Пра таго, хто многа, але беззмястоўна піша, гаворыць.

апява́льнік, ‑а, м.

Той, хто ўслаўляе, славіць каго‑, што‑н. (пра паэтаў).

арагаве́ць, ‑ее; зак.

Зацвярдзець, ператварыцца ў рагавую луску (пра вонкавыя слаі скуры).

вы́каласаваць, ‑суе; зак.

Выпусціць колас (пра збожжавыя расліны). Выкаласавала жыта на палетках.

адклява́ць, ‑клюе; зак., каго-што.

Клюючы, ад’есці, адарваць (пра рыбу). Адкляваць чарвяка.

адмацава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які сведчыць пра адмацаванне, зняцце з уліку. Адмацавальны талон.

абезгало́сець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Пра спевакоў — страціць голас; зрабіцца безгалосым.

абляце́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Апалы, адарваны (пра лісце, пялёсткі кветак і пад.).