accommodate

[əˈkɑ:mədeɪt]

1.

v.t.

1) зьмяшча́ць; мець ме́сца

This plane is large enough to accommodate 120 passengers — Гэ́ты самалёт дастатко́ва вялі́кі, каб зьмясьці́ць 120 пасажы́раў

2) рабі́ць паслу́гу, прыслу́жвацца каму́

3) дава́ць прыту́лак, разьмяшча́ць

4) дава́ць пазы́ку

5) дастасо́ўваць

We must accommodate ourselves to our changed circumstances — Мы му́сім дастасава́цца да на́шых зьме́неных абста́вінаў

6) сьціша́ць; суніма́ць

He tried to accommodate the dispute between the friends — Ён стара́ўся суня́ць спрэ́чку памі́ж сябра́мі

2.

v.i.

1) дастасо́ўвацца

2) пагаджа́цца; суніма́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

accommodation

[ə,kɑ:məˈdeɪʃən]

n.

1) паме́шканьне і а́сам) сталава́ньне

2) дапамо́га; паслу́га; выго́да f

3) прыстасава́ньне n.

The accommodation of our desires to a smaller income took some time — Прыстасава́ньне на́шых жада́ньняў да ме́ншых прыбы́ткаў заняло́ пэ́ўны час

4) узгадне́ньне, пагадне́ньне n.; кампрамі́с -у m.

The bankrupt and the men to whom he owed money arranged an accommodation — Банкру́т і лю́дзі, каму́ ён быў ві́нен гро́шы, дайшлі́ да пагадне́ньня

5) паслу́га f.

6) пазы́ка f.

7) Physiol. прыстасава́насьць f. (напр. во́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ве́ра ж., в разн. знач. ве́ра; (исповедание веры — ещё) вероиспове́дание;

в. ў перамо́гу — ве́ра в побе́ду;

в. ў свае́ сі́лы — ве́ра в свои́ си́лы;

в. ў Бо́га — ве́ра в Бо́га;

служы́ць ве́рай і пра́ўдайуст. служи́ть ве́рой и пра́вдой;

не дава́ць ве́ры — (каму, чаму) не ве́рить (кому, чему);

вача́м ве́ры не дава́ць — глаза́м свои́м не ве́рить;

даць ве́ры — пове́рить;

ме́ра і в. — как в апте́ке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кампа́нія I ж., в разн. знач. компа́ния;

вясёлая к. — весёлая компа́ния;

падзялі́ць з кім-не́будзь ~нію — раздели́ть с кем-л. компа́нию;

акцыяне́рская к. — акционе́рская компа́ния;

вадзі́ць ~нію — води́ть компа́нию;

падтрыма́ць ~нію — поддержа́ть компа́нию;

за ~нію — за компа́нию;

не к. — (хто каму) не компа́ния (кто кому);

цёплая к. — тёплая компа́ния

кампа́нія II ж., в разн. знач. кампа́ния;

турэ́цкая к. — туре́цкая кампа́ния;

пасяўна́я к. — посевна́я кампа́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

мазгі́ ед. нет, разг.

1. мозг;

2. перен. (умственные способности) мозг м.; мозги́ мн.;

у яго́ м. працу́юць — у него́ мозг рабо́тает (мозги́ рабо́тают);

круці́ць (шавялі́ць) мазга́мі — шевели́ть мозга́ми;

ка́паць на м. — ка́пать на мозги́;

уста́віць м. — (каму) впра́вить мозги́ (кому);

м. не на ме́сцы — не все до́ма;

сушы́ць м. — суши́ть мозги́;

у ~га́х закруці́лабезл. дурь в го́лову пришла́;

затума́ніць м. — заморо́чить го́лову

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

наступа́ць несов.

1. (ступать на кого-, что-л.) наступа́ть;

2. прям., перен. (приближаться с целью нападения) наступа́ть;

паступі́ў зага́д н. — поступи́л прика́з наступа́ть;

звер гро́зна ~па́ў на чалаве́ка — зверь гро́зно наступа́л на челове́ка;

чалаве́к ~па́е на пусты́ню — челове́к наступа́ет на пусты́ню;

3. перен. наступа́ть, надвига́ться;

лес то ~па́ў, то расступа́ўся — лес то надвига́лся (наступа́л), то расступа́лся;

н. на пя́ты — (каму) наступа́ть на пя́тки (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сапсава́ць сов.

1. испо́ртить; (механизм и т.п. — ещё) повреди́ть;

с. матэрыя́л — испо́ртить материа́л;

с. гадзі́ннік — испо́ртить (повреди́ть) часы́;

2. (о здоровье и т.п.) испо́ртить, расшата́ть, расстро́ить;

3. (ухудшить, сделать скверным) испо́ртить;

с. настро́й — испо́ртить настрое́ние;

4. (воспитанием, дурным влиянием) испо́ртить;

5. (обезобразить) изуро́довать;

с. абе́дню — (каму) испо́ртить обе́дню (кому);

с. мно́га крыві́ — испо́ртить мно́го кро́ви;

ма́слам ка́шу не сапсуе́шпосл. ма́слом ка́шу не испо́ртишь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

убі́ць сов.

1. вбить, вколоти́ть;

2. (воткнуть) вонзи́ть;

3. (землю, дорогу и т.п.) утрамбова́ть, уката́ть; (ногами — ещё) утопта́ть;

4. перен., разг. (втолковать) вдолби́ть;

5. перен. (о времени) уби́ть, потра́тить;

у. два дні — уби́ть (потра́тить) два дня;

у. сабе́ ў галаву́ — вбить себе́ в го́лову;

у. клін — вбить клин;

у. у галаву́ — (каму) вбить в го́лову (кому);

што ўбіў, то ўе́хаўпосл. не подстегнёшь, не пое́дешь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

znudzić

znudzi|ć

зак.

1. kogoвыклікаць нуду ў каго; надакучыць каму;

~ć słuchaczy — навесці нуду на слухачоў;

~ły go jałowe spory — яму надакучылі пустыя спрэчкі;

2. безас. разм. выклікаць моташнасць; званітаваць;

~ło go — яго званітавала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пасла́цьI (адправіць) schcken vt (каму D, an A); snden* vt;

пасла́ць пісьмо́ [пасы́лку] inen Brief [ein Pakt] schcken;

пасла́ць дзяце́й спаць die Knder ins Bett schcken;

пашлі́це хутчэ́й па до́ктара! schcken Sie schnell nach inem Arzt!, lssen Sie schnell inen Arzt hlen!;

ба́цька пасла́ў мяне́ да Вас der Vater hat mich zu hnen geschckt;

пасла́ць да д’я́бла zum Tufel schcken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)