accommodate
[əˈkɑ:mədeɪt]
1.
v.t.
1) зьмяшча́ць; мець ме́сца
This plane is large enough to accommodate 120 passengers — Гэ́ты самалёт дастатко́ва вялі́кі, каб зьмясьці́ць 120 пасажы́раў
2) рабі́ць паслу́гу, прыслу́жвацца каму́
3) дава́ць прыту́лак, разьмяшча́ць
4) дава́ць пазы́ку
5) дастасо́ўваць
We must accommodate ourselves to our changed circumstances — Мы му́сім дастасава́цца да на́шых зьме́неных абста́вінаў
6) сьціша́ць; суніма́ць
He tried to accommodate the dispute between the friends — Ён стара́ўся суня́ць спрэ́чку памі́ж сябра́мі
2.
v.i.
1) дастасо́ўвацца
2) пагаджа́цца; суніма́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
accommodation
[ə,kɑ:məˈdeɪʃən]
n.
1) паме́шканьне і (ча́сам) сталава́ньне
2) дапамо́га; паслу́га; выго́да f
3) прыстасава́ньне n.
The accommodation of our desires to a smaller income took some time — Прыстасава́ньне на́шых жада́ньняў да ме́ншых прыбы́ткаў заняло́ пэ́ўны час
4) узгадне́ньне, пагадне́ньне n.; кампрамі́с -у m.
The bankrupt and the men to whom he owed money arranged an accommodation — Банкру́т і лю́дзі, каму́ ён быў ві́нен гро́шы, дайшлі́ да пагадне́ньня
5) паслу́га f.
6) пазы́ка f.
7) Physiol. прыстасава́насьць f. (напр. во́ка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ве́ра ж., в разн. знач. ве́ра; (исповедание веры — ещё) вероиспове́дание;
в. ў перамо́гу — ве́ра в побе́ду;
в. ў свае́ сі́лы — ве́ра в свои́ си́лы;
в. ў Бо́га — ве́ра в Бо́га;
◊ служы́ць ве́рай і пра́ўдай — уст. служи́ть ве́рой и пра́вдой;
не дава́ць ве́ры — (каму, чаму) не ве́рить (кому, чему);
вача́м ве́ры не дава́ць — глаза́м свои́м не ве́рить;
даць ве́ры — пове́рить;
ме́ра і в. — как в апте́ке
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
кампа́нія I ж., в разн. знач. компа́ния;
вясёлая к. — весёлая компа́ния;
падзялі́ць з кім-не́будзь ~нію — раздели́ть с кем-л. компа́нию;
акцыяне́рская к. — акционе́рская компа́ния;
◊ вадзі́ць ~нію — води́ть компа́нию;
падтрыма́ць ~нію — поддержа́ть компа́нию;
за ~нію — за компа́нию;
не к. — (хто каму) не компа́ния (кто кому);
цёплая к. — тёплая компа́ния
кампа́нія II ж., в разн. знач. кампа́ния;
турэ́цкая к. — туре́цкая кампа́ния;
пасяўна́я к. — посевна́я кампа́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
мазгі́ ед. нет, разг.
1. мозг;
2. перен. (умственные способности) мозг м.; мозги́ мн.;
у яго́ м. працу́юць — у него́ мозг рабо́тает (мозги́ рабо́тают);
◊ круці́ць (шавялі́ць) мазга́мі — шевели́ть мозга́ми;
ка́паць на м. — ка́пать на мозги́;
уста́віць м. — (каму) впра́вить мозги́ (кому);
м. не на ме́сцы — не все до́ма;
сушы́ць м. — суши́ть мозги́;
у ~га́х закруці́ла — безл. дурь в го́лову пришла́;
затума́ніць м. — заморо́чить го́лову
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
наступа́ць несов.
1. (ступать на кого-, что-л.) наступа́ть;
2. прям., перен. (приближаться с целью нападения) наступа́ть;
паступі́ў зага́д н. — поступи́л прика́з наступа́ть;
звер гро́зна ~па́ў на чалаве́ка — зверь гро́зно наступа́л на челове́ка;
чалаве́к ~па́е на пусты́ню — челове́к наступа́ет на пусты́ню;
3. перен. наступа́ть, надвига́ться;
лес то ~па́ў, то расступа́ўся — лес то надвига́лся (наступа́л), то расступа́лся;
◊ н. на пя́ты — (каму) наступа́ть на пя́тки (кому)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
сапсава́ць сов.
1. испо́ртить; (механизм и т.п. — ещё) повреди́ть;
с. матэрыя́л — испо́ртить материа́л;
с. гадзі́ннік — испо́ртить (повреди́ть) часы́;
2. (о здоровье и т.п.) испо́ртить, расшата́ть, расстро́ить;
3. (ухудшить, сделать скверным) испо́ртить;
с. настро́й — испо́ртить настрое́ние;
4. (воспитанием, дурным влиянием) испо́ртить;
5. (обезобразить) изуро́довать;
◊ с. абе́дню — (каму) испо́ртить обе́дню (кому);
с. мно́га крыві́ — испо́ртить мно́го кро́ви;
ма́слам ка́шу не сапсуе́ш — посл. ма́слом ка́шу не испо́ртишь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
убі́ць сов.
1. вбить, вколоти́ть;
2. (воткнуть) вонзи́ть;
3. (землю, дорогу и т.п.) утрамбова́ть, уката́ть; (ногами — ещё) утопта́ть;
4. перен., разг. (втолковать) вдолби́ть;
5. перен. (о времени) уби́ть, потра́тить;
у. два дні — уби́ть (потра́тить) два дня;
◊ у. сабе́ ў галаву́ — вбить себе́ в го́лову;
у. клін — вбить клин;
у. у галаву́ — (каму) вбить в го́лову (кому);
што ўбіў, то ўе́хаў — посл. не подстегнёшь, не пое́дешь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
znudzić
znudzi|ć
зак.
1. kogoвыклікаць нуду ў каго; надакучыць каму;
~ć słuchaczy — навесці нуду на слухачоў;
~ły go jałowe spory — яму надакучылі пустыя спрэчкі;
2. безас. разм. выклікаць моташнасць; званітаваць;
~ło go — яго званітавала
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
пасла́цьI (адправіць) schícken vt (каму-н D, an A); sénden* vt;
пасла́ць пісьмо́ [пасы́лку] éinen Brief [ein Pakét] schícken;
пасла́ць дзяце́й спаць die Kínder ins Bett schícken;
пашлі́це хутчэ́й па до́ктара! schícken Sie schnell nach éinem Arzt!, lássen Sie schnell éinen Arzt hólen!;
ба́цька пасла́ў мяне́ да Вас der Vater hat mich zu Íhnen geschíckt;
◊ пасла́ць да д’я́бла zum Téufel schícken
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)