delight
[dɪˈlaɪt]
1.
n.
асало́да f., вялі́кая прые́мнасьць; уце́ха f.; ра́дасьць f.; раско́ша f.
2.
v.
1) ве́льмі це́шыць (-ца), падаба́цца, ра́даваць (-ца), захапля́ць (-ца)
to take delight in music — наце́швацца му́зыкай
2) дава́ць вялі́кую асало́ду
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
desperate
[ˈdespərət]
adj.
1) ро́спачны, адча́йны, по́ўны адча́ю
a desperate robber — адча́йны рабаўні́к
a desperate act — ро́спачны ўчы́нак
2) ве́льмі пава́жны або́ небясьпе́чны (пра хваро́бу)
3) безнадзе́йны; кра́йні, кра́йне благі́ (пра абста́віны)
desperate remedy — кра́йнія ме́ры
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
zależeć
zależ|eć
незак.
1. od kogo/czego залежаць ад каго/чаго;
to nie ode mnie ~y — гэта не ад мяне залежыць;
~у jak kiedy — (гледзячы) калі як;
2. komu na kim, czym быць зацікаўленым у чым; быць важным; быць патрэбным; быць неабходным для каго;
bardzo mu na tym ~y — ён вельмі ў гэтым зацікаўлены; для яго гэта вельмі важна;
nie ~y mi na nim — ён мяне не цікавіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
fine
I [faɪn]
1.
adj.
1) высакая́касны, ве́льмі до́бры, даскана́лы, выда́тны, фа́йны
2) ачы́шчаны, высакапро́бны (пра зо́лата)
3) ве́льмі дро́бны або́ то́нкі; даліка́тны
fine lace — то́нкія кару́нкі
fine skin — даліка́тная ску́ра
4) во́стры
a fine edge — во́страе лязо́
5) то́нкі
fine distinction — то́нкае адро́зьненьне
6) прыго́жы; згра́бны (чалаве́к); вы́танчаны (пра стыль мо́вы)
7) харо́шы, паго́дны (пра надво́р’е)
8) кваліфікава́ны (наста́ўнік)
2.
adv., informal
фа́йна, выда́тна
•
- fine arts
II [faɪn]
1.
n.
штраф -у m.
2.
v.t.
штрафава́ць; наклада́ць штраф на каго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
віда́ць, у форме інф., у знач. вык.
1. Можна бачыць, разгледзець. З-пад хвой-красунь, як на далоні, Відаць і хаты і двары. Колас. Праз два маленькія акенцы дзень нясмела лез у сярэдзіну, і было відаць праз іх, як шарэла на дварэ. Чорны.
2. Можна зразумець. Сэнс байкі добра відаць.
3. Быць відавочным, вынікаць. З гэтага відаць, што... □ Гаварыў.. [Іваніцкі] шчыра, гэта відаць было з прамовы. Мурашка.
4. у знач. пабочн. Як здаецца, мабыць; напэўна. Чалавек, відаць, валодаў сабою добра. Чорны. Было ясна, што маці захварэла. І, відаць, моцна. Якімовіч.
•••
Ад зямлі не відаць — вельмі маленькага росту.
Відам не відаць — ніякіх прыкмет, нідзе не відаць.
Канца (канца-краю) не відаць (няма) — пра тое, чаго вельмі многа, што цягнецца без канца.
Па ўсім відаць; як відаць — напэўна, відавочна.
Свету (белага) не відаць — нічога не відаць (у часе мяцеліцы, завірухі).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нутро́, ‑а, н.
1. Унутраныя органы чалавека або жывёлы; вантробы. [Максім] адчуваў сябе вельмі кепска, бо голад,.. як абцугамі сціскаў нутро і балюча смактаў у страўніку. Машара. [Голуб:] — Кажуць, салдацкае нутро пераварыць шрубу, гайку і ружэйнае масла. Васілевіч.
2. Унутраная частка чаго‑н. Светлыя ніці пранізалі пыльнае цёмнае паветра, і хлопчык бачыў усё змрочнае нутро свайго памяшкання. Самуйлёнак. Нутро камяніцы завалена попелам, абгарэлымі бэлькамі, скінутымі з гары рэйкамі. Шынклер.
3. перан. Унутраная сутнасць каго‑н. Мяшчанскае нутро. □ На першы погляд Жлукта — Чарскі вельмі мілы, прывабны чалавек. Выдатная знешнасць, добрыя манеры. Гэтым ён некаторых спачатку і бярэ. Пазнаюць яго сапраўднае нутро толькі пазней. Сабалеўскі. Выгляд авечы, а нутро воўчае. Прыказка. // Пра ўнутраны псіхічны свет, душу. У Ніны апусціліся рукі. Сумленне тачыла яе нутро. Гроднеў.
•••
Заглянуць у нутро гл. заглянуць.
Не па нутру — быць не даспадобы.
Пераесці нутро гл. пераесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ура́жанне, ‑я, н.
1. Вобраз, след, які застаецца ў свядомасці чалавека ад убачанага, пачутага, перажытага. Уражанні дзіцячых год, звязаныя са штодзённаю яздою па чыгунцы, на ўсё жыццё захаваліся ў Хвядоса Шынклера, і пасля ён вельмі жыва апісаў гэтыя паездкі ў сваёй аповесць «Сонца пад шпалы». Арабей.
2. Уплыў чаго‑н. на каго‑н. Моцнае ўражанне на здольнага хлопчыка рабіла бацькава ігра на скрыпцы. Каваленка. Ужо некалькі дзён Павел Гушчын знаходзіўся пад уражаннем вайны, адступлення нашых войск, ад чаго сэрца аблівалася крывёю. Гурскі.
3. Уяўленне, думка, што склалася ў выніку знаёмства, сустрэчы з кім‑, чым‑н. Малады бландзін невысокага росту рабіў уражанне вельмі сціплага чалавека. Машара. Сцены, пафарбаваныя пад колер летняга неба, ствараюць уражанне прасторы, спакою. Гамолка. Раману хацелася падзяліцца з кім-небудзь сваімі ўражаннямі, думкамі. Колас. [Кавалеўскі:] — Але складваецца ўражанне, што чужы вопыт у вас [Максім Сцяпанавіч] — як той шчыт. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
niewyraźny
niewyraźn|y
1. невыразны;
~e pismo — невыразны (неразборлівы; нечытэльны) почырк;
2. ненадзейны; сумніўны;
~a mina перан. няпэўная міна;
jest jakiś ~y, zmierz mu temperaturę — ён не вельмі добра выглядае, памерай яму тэмпературу
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
iks
нескл. н.або м.
1. ікс;
oś ~ów мат. вось абсцыс;
2. разм. нехта; нешта; ікс;
od iks czasu — вельмі даўно;
iks razy — шмат разоў; незлічоную колькасць разоў;
nogi w iks — крывыя ногі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
half3 [hɑ:f] adv.
1. напало́ву; частко́ва;
half cooked напало́ву/частко́ва прыгатава́ны;
The glass is half full. Шклянка напалову поўная.
2. у зна́чнай ступе́ні, ама́ль;
The work is half up. Работа амаль скончана.
♦
half as many/much again у два разы́ больш;
not half BrE, infml (выкарыстоўваецца для ўзмацнення выказвання, звыч. у адм. ск.) ве́льмі;
It wasn’t half good. Гэта было вельмі добра;
not half as/not half such a на́ват блі́зка не так;
She is not half as clever as they think. Яна зусім не такая разумная, як лічыцца;
not half bad infml нядрэ́нна; до́бра
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)