Ры́паць 1 ’падымацца ўверх і апускацца ўніз (пра ніты)’ (петр.,
Ры́паць 2 ’скрабсці’, ’скрыпець’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ры́паць 1 ’падымацца ўверх і апускацца ўніз (пра ніты)’ (петр.,
Ры́паць 2 ’скрабсці’, ’скрыпець’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сы́паць ’прымушаць падаць што-небудзь сыпкае ці дробнае’, ’трусіць, церушыць’, ’ісці, падаць (пра снег, дождж)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тра́сца, тря́сца ‘ліхаманка, малярыя’, ‘дрыжыкі (ад перажывання)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
І́сны ’сапраўдны, рэальны’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
high2
1. высо́кі;
a high ground высо́кае ме́сца, узвы́шша
2. высо́кі; які́ знаходзіцца на вышыні́, наве́рсе;
a high shelf высо́кая палі́ца
3. вялі́кі; бо́льшы, чым звыча́йна;
a high pulse
4. (in) насы́чаны, з высо́кай ко́лькасцю (чаго
food high in protein е́жа з вялі́кай ко́лькасцю бялку́
5. вышэ́йшы, высокапаста́ўлены; вярхо́ўны;
a high rank вышэ́йшы чын
6. дарагі́, высо́кі (пра цану, стаўкі
7. які́ знаходзіцца ў разга́ры;
high summer разга́р ле́та
8. (on) мо́цна п’я́ны; ачмурэ́лы, адурэ́лы ад нарко́тыкаў;
get high ап’яне́ць, адурэ́ць (ад алкаголю, наркотыкаў
♦
be/get on your high horse
have a high old time
high and dry
1) вы́кінуты або́ вы́цягнуты на бе́раг (пра судна)
2) пакі́нуты ў бядзе́;
high and mighty
high as a kite
high days and holidays фестыва́лі або́ і́ншыя ўрачы́стасці;
smell/stink to high heaven
1) мець мо́цны непрые́мны пах, смярдзе́ць
2) быць несумле́нным, крываду́шным або́ амара́льным чалаве́кам
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
say2
1. гавары́ць, каза́ць;
say nothing маўча́ць;
2. выка́зваць ду́мку, лічы́ць, меркава́ць, дапуска́ць;
I should say я лічу;
there is no saying! xто ведае!;
3. све́дчыць, прыво́дзіць до́казы;
say
4. дэкламава́ць, прамаўля́ць на па́мяць;
say one’s lessons паўтара́ць уро́кі;
say a prayer малі́цца
♦
before you could/can say Jack Robinson ≅ ра́птам, знячэ́ўку, зняна́цку, неспадзе́ўкі;
I say!
it goes without saying само́ сабо́й зразуме́ла;
I’m sorry to say на жаль;
let us say напры́клад;
I should say so! вядо́ма, дзі́ва што!;
the less/least said the better чым менш слоў, тым лепш;
never say die не ве́шай нос;
to say nothing of
that is to say гэ́та зна́чыць;
they say гаво́раць;
you don’t say!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
го́рача,
1.
2.
3.
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ву́зел 1, ‑зла,
1. Месца, дзе звязаны канцы чаго‑н. або зацягнута пятля на чым‑н.
2.
3. Месца перакрыжавання, стыку чаго‑н.
4. Сукупнасць размешчаных побач збудаванняў, машын, механізмаў і пад., звязаных паміж сабой.
5. Патоўшчаная частка сцябла з парасткамі або лісцямі.
6. Від прычоскі з доўгіх валасоў, закручаных на патыліцы.
7. Скапленне нервовых клетак.
8. Тое, што і клунак.
•••
ву́зел 2, ‑зла,
Мера скорасці ходу суднаў, роўная 1,852 км у гадзіну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адста́ць, ‑стану, ‑станеш, ‑стане;
1. Рухаючыся павальней за іншых або затрымаўшыся, апынуцца ззаду.
2. Апынуцца ззаду, не паспець за другімі ў выкананні якога‑н. плана, задання ў выніку маруднай або дрэннай працы.
3. Не дасягнуць патрэбнага ўзроўню ў выніку замаруджанага развіцця.
4. У выніку запаволенага ходу паказваць
5. Аддзяліцца ад чаго‑н.; перастаць шчыльна прылягаць да чаго‑н.; адысці.
6. Перастаць дакучаць, назаляць каму‑н.; адчапіцца.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
1. Вызначыць, надаць кірунак руху каму‑, чаму‑н.
2. Сканцэнтраваць што‑н. на кім‑, чым‑н., імкнуцца да чаго‑н., супроць чаго‑н.
3. Паслаць, адправіць каго‑н. куды‑н.
4. Адрасаваць куды‑н.
5. Даючы парады, навучыць чаму‑н. добраму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)