сплаў I (род. спла́ву) м., прям., перен. сплав;
с. мета́лаў — сплав мета́ллов;
с. ду́мкі і пачуцця́ — сплав мы́сли и чу́вства
сплаў II (род. спла́ву) м. (действие) сплав;
с. ле́су — сплав ле́са
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фон I (род. фо́ну) м., прям., перен. фон;
све́тлы ф. — све́тлый фон;
вылуча́цца на агу́льным фо́не — выделя́ться на о́бщем фо́не
фон II (род. фо́ну) м., эл., радио, в разн. знач. фон
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
враль разг. браху́н, -на́ м., хлус, род. хлуса́ м., ілгу́н, -на́ м., (после гласных) лгун, род. лгуна́ м., маню́ка, -кі м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
врун разг. ілгу́н, -на́ м., (после гласных) лгун, род. лгуна́ м., хлус, род. хлуса́ м., маню́ка, -кі м., браху́н, -на́ м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
высь
1. вышыня́, -ні ж., высь, род. вы́сі ж.;
2. выси мн. (вершины гор) вяршы́ні, род. вяршы́нь;
го́рные выси го́рныя вяршы́ні.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ве́стник
1. (приносящий весть) вясту́н, род. вестуна́ м., вяшчу́н, род. вешчуна́ м., вяшча́льнік, -ка м.;
2. (бюллетень, журнал) ве́снік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
визжа́ние ср. вішча́нне, -ння ср., віск, род. ві́ску м.; (писк) пішча́нне, -ння ср., піск, род. пі́ску м.; (скуление) скавыта́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мурлы́ка разг. мурлы́ка, -кі м. и ж.;
кот-мурлы́ка ко́цік-варко́цік, род. ко́ціка-варко́ціка м.; кот-варкату́н, род. ката́-варкатуна́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кто́-то мест. хто́сьці (род., вин. каго́сьці, дат. каму́сьці, твор., пред. кі́мсьці), не́хта (род., вин. не́кага, дат. не́каму, твор., пред. не́кім).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
куде́сник
1. поэз., уст. вяшчу́н, род. вешчуна́ м.; (колдун) вядзьма́р, род. ведзьмара́ м., чараўні́к, -ка́ м.;
2. перен. чараўні́к, -ка́ м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)