Verbum

злаўчы́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; зак.

1. Лоўка прынаравіцца або выбраць зручны момант, каб зрабіць што-н.

З. і пераскочыць канаву.

2. Набыць навык, лоўкасць у чым-н., налаўчыцца.

Ён злаўчыўся пісаць левай рукой.

|| незак. злаўча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

зно́сіны, -сін.

1. Узаемная дзелавая сувязь на дзяржаўным узроўні.

З. з замежнымі дзяржавамі.

Гандлёвыя з.

Дыпламатычныя з.

2. Сродкі перамяшчэння, сувязі.

Шляхі зносін.

Чыгуначныя з.

Паветраныя з.

3. Сувязь з кім-, чым-н.

Партызаны мелі шырокія магчымасці зносін з насельніцтвам.

няхва́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

1. каго-чаго. Адсутнасць каго-, чаго-н. у неабходнай колькасці; недахоп чаго-н.

Н. часу.

Н. спецыялістаў.

2. чаго і ў чым. Адсутнасць дастатковых сродкаў для існавання; нястача.

Яны не ведаюць няхваткі ў прадуктах харчавання.

пагаво́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак., аб кім-чым, пра каго-што і са злуч. «што».

Час ад часу ўзнаўляць размовы пра што-н., абмяркоўваючы што-н., перадаючы якія-н. чуткі.

Пагаворваюць аб яго ад’ездзе (пра яго ад’езд) або што ён ад’язджае.

пазале́пліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Заляпіць, заклеіць чым-н. усё, многае; наклейваючы што-н., укрыць усю паверхню.

П. дзіркі глінай.

П. сцены афішамі.

2. каго-што. Заляпіць, пакрыць сабой усё, многае або ўсіх, многіх.

Снег пазалепліваў прахожых.

мудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак. (разм.).

1. над чым і без дап. Рабіць што-н. складанае, незвычайнае.

2. Залішне ўскладняць якую-н. справу.

|| зак. намудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й і змудрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й.

|| наз. мудрава́нне, -я, н.

мяня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. кім-чым з кім. Рабіць узаемны абмен, абменьвацца.

М. кнігамі.

2. Замяшчаць адзін аднаго, зменьвацца.

У камандзе мяняюцца трэнеры.

3. Рабіцца іншым, зменьвацца.

Надвор’е мяняецца.

|| зак. памяня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. ме́на, -ы, ж.

напаро́цца, -пару́ся, -по́рашся, -по́рацца; -пары́ся; зак.

1. на што. Параніць сябе, наткнуўшыся на што-н. вострае.

Н. на цвік.

2. перан., на каго-што. Сутыкнуцца з кім-, чым-н. нежаданым, неспадзяваным (разм.).

Н. на засаду.

|| незак. напо́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

нараўне́ і наро́ўні, прысл.

1. На адной лініі, на адной вышыні, глыбіні і пад., з роўнай сілай, скорасцю і г.д.

Спартсмены беглі н.

2. у знач. прыназ. Аднолькава з кім-, чым-н., на роўных умовах, правах.

Жанчыны працуюць н. з мужчынамі.

жанглі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., чым і без дап.

1. Спрытна падкідваць і лавіць некалькі прадметаў адначасова.

Ж. талеркамі.

2. перан. Спрытна, але адвольна абыходзіцца (з фактамі, словамі і пад.).

Ж. лічбамі.

|| наз. жанглёрства, -а, н. і жанглі́раванне, -я, н.