зама́заць, зама́зваць

1. (зафарбаваць) übermálen vt; übertǘnchen vt; überstréichen* vt (сцяну, плот і пад.);

2. (замазкай) verkítten vt; verkléistern vt (дзірку);

3. (запэцкаць) beschmíeren vt, verschmíeren vt;

4. перан. vertúschen vt, bemänteln vt;

зама́заць недахо́пы Mängel vertúschen [bemänteln];

◊

зама́заць каму-н во́чы j-m Sand in die Áugen stréuen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заткну́ць

1. (адтуліну) verstópfen vt, zústopfen vt;

заткн ву́шы разм. sich (D) die Óhren verstópfen vt;

2. (засунуць за што-н.) (hinéin)stécken vt;

◊

ён цябе́ за по́яс заткне́ разм. er steckt dich gleich in die Tásche;

заткну́ць каму-н. рот разм. j-m den Mund stópfen [verbíeten*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wynająć

зак.

1. наняць;

wynająć robotnika — наняць работніка;

2. наняць, зняць;

wynająć od kogo pokój — зняць пакой у каго;

3. аддаць у наймы; здаць;

wynająć komu pokój — здаць каму пакой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

użalać się

незак.

1. na co przed kim скардзіцца на што каму; бедаваць перад кім аб чым;

2. nad kim/czym шкадаваць каго/што;

użalać się nad sobą — шкадаваць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

parada

parad|a

ж. парад; агляд;

~a wojskowa — вайсковы парад;

wleźć komu w ~ę — устаўляць каму палкі ў колы;

z ~ą — з шыкам;

od ~y — парадны; на выхад (пра адзенне)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zwalić się

зак. зваліцца; паваліцца; абрынуцца; рухнуць; кульнуцца; пялёхнуцца;

zwalić się na ziemię — зваліцца на зямлю;

skała się ~ła — скала абрынулася;

zwalić się komu na kark — зваліцца каму на галаву

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lósschlagen

* аддз.

1.

vi (auf A) нано́сіць уда́ры (каму-н), біць (каго-н.)

sie schlúgen aufeinánder los — яны́ распачалі́ бо́йку

2.

vt збыва́ць, распрадава́ць (па зніжаных цэнах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Übel

n -s, -

1) лі́ха, зло

das nótwendige ~ — непазбе́жнае зло

j-m ein ~ zúfügen — зрабі́ць каму́-н. зло; бяда́

éinem ~ ábhelfen* [wéhren, stéuern] — дапамагчы́ ў бядзе́

2) хваро́ба, не́мач

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verbórgen

I

vt пазыча́ць (каму-н., што-н.)

II

1.

a схава́ны, уто́ены; пата- е́мны

~er Profít — эк. уто́ены прыбы́так

2.

adv

im Verbórgenen bléiben* — заста́цца ўто́еным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gefállen

I

m -s, - паслу́га, ла́ска

j-m éinen ~ tun* — зрабі́ць ла́ску [паслу́гу] каму́-н.

II

n -s здавальне́нне

an etw. (D) ~ fínden* — мець здавальне́нне ў чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)