Verbum

нерухо́масць, -і, ж.

1. гл. нерухомы.

2. Маёмасць у выглядзе зямельнага ўчастка і (або) размешчаных на ім будынкаў, збудаванняў і пад.; нерухомая маёмасць.

Набыць н.

няўро́блены, -ая, -ае.

Які ніколі або даўно не ўрабляўся (пра зямлю, глебу і пад.).

Яго больш за ўсё хвалявала няўробленая зямля.

|| наз. няўро́бленасць, -і, ж.

о́рдэн², -а, мн. -ы, -аў, м.

Арганізацыя, таварыства з пэўным статутам (манаская або ў Сярэднія вякі рыцарская і г.д.).

О. езуітаў.

|| прым. о́рдэнскі, -ая, -ае.

паво́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Часовае падняцце вады ў вадаёмах у выніку раставання снегу або вялікіх дажджоў.

|| прым. паво́дкавы, -ая, -ае.

павыкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і павыкі́дваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Выкінуць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. непатрэбныя цытаты з тэксту.

павыпраўля́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.

Выправіць, адправіць куды-н. усіх, многіх або ўсё, многае.

П. дзяцей у школу.

П. камбайны ў поле.

пагі́нуць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -гіне; -гінем, -гінеце, -гінуць; зак.

Загінуць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

За зіму многа парасят пагінула.

пада..., прыстаўка.

Ужыв. замест «пад...»:

1) перад збегам зычных, напр.: падагнаць, падарваць;

2) перад зычнымі, пасля якіх пішацца мяккі знак або апостраф, напр.: падалью, падаб’ю.

пазабру́джвацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак.

Забрудзіцца, запэцкацца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Дзеці пазабруджваліся.

Адзенне пазабруджвалася.

ланге́т², -а, М -гёце, мн. -ы, -аў, м.

Павязка з гіпсу, якой карыстаюцца пры зрошчванні пераламаных касцей, або гіпсавая накладка для выпраўлення розных артапедычных дэфармацый.