перасме́шкі, ‑шак; адз. няма.

Разм. Смешкі, жарты з каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператрэнірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Спец. Стаміць працяглай, празмернай трэніроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераўю́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Наўючыць нанава, іначай. Пераўючыць вярблюдаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перкутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго.

Зрабіць (рабіць) перкусію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праанатамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Зрабіць анатаміраванне. Праанатаміраваць труп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праба́цька, ‑і, м.

Той, ад каго вядзецца пачатак роду; родапачынальнік; продак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прынакры́ць, ‑крыю, ‑крыеш, ‑крые; зак., каго-што.

Разм. Накрыць няпоўнасцю, злёгку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раз’яры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго.

Прывесці ў ярасць. Раз’ярыць звера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскабалі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Вызваліць ад кабальнай залежнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распужа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і распудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)