Verbum

падрулі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; зак., што і без дап.

Кіруючы рулём, падвесці машыну, самалёт і пад. куды-н., да чаго-н.

П. самалёт да месца пасадкі.

|| незак. падру́льваць, -аю, -аеш, -ае.

падрумя́ніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак.

1. Падфарбаваць сабе твар румянамі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць падрумяненым, падпячыся да светла-карычневага колеру.

Булкі падрумяніліся.

|| незак. падрумя́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

падрумя́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак.

1. каго-што. Падфарбаваць румянамі.

П. шчокі.

2. што. Смажачы, пекучы, зрабіць румяным, карычняватым.

П. мяса.

|| незак. падрумя́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

падрыва́цца гл. падарвацца.

падрыва́ць¹ гл. падарваць.

падрыва́ць² гл. падрыць.

падры́гваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Дрыжаць, дрыгаць злёгку, час ад часу.

Нага падрыгвае.

падрысава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.

1. Тое, што і падмаляваць (у 1 знач.).

2. Падправіць (рысунак).

П. партрэт.

|| незак. падрысо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

падры́ў гл. падарваць.

падрыўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Спецыяліст па падрыўных работах.