правадні́к I, -ка́ м. проводни́к; (для охраны или указания пути — ещё) провожа́тый;

п. ваго́на — проводни́к ваго́на;

п. экспеды́цыі — проводни́к (провожа́тый) экспеди́ции

правадні́к II, -ка́ м., прям., перен. проводни́к;

п. электры́чнасці — проводни́к электри́чества;

тэа́тр — п. культу́ры — теа́тр — проводни́к культу́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

lot​2 [lɒt] adv. infml

1. a lot шмат, ве́льмі, ча́ста, до́ўга;

Things have changed a lot. Становішча вельмі змянілася;

She goes to the theatre a lot. Яна часта ходзіць у тэатр;

Thanks a lot! Вялікі дзякуй!

2. a lot зна́чна, намно́га, шмат;

I feel a lot/lots better. Я адчуваю сябе значна лепш.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Parkétt

n -s, -e

1) парке́т

2) тэатр. партэ́р

◊ auf dem ~ zu Háuse sein — уме́ць паво́дзіць [трыма́ць] сябе́ на лю́дзях [у грама́дстве]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ánrecht

n -(e)s, -e

1) пра́ва

ein ~ auf etw. háben — мець пра́ва на што-н.

2) тэатр. абанеме́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Áuflösung

f -, -en

1) развя́званне; разблы́тванне

2) растварэ́нне; раство́р

3) распа́д

4) адме́на, касава́нне

5) вырашэ́нне

6) тэатр. развя́зка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

імя́, імя́ і імені, Д імю і імені, мн. імі і імёны, імяў, імён і імёнаў, н.

1. Асабістая назва чалавека, якая даецца яму пры нараджэнні.

Уласнае і.

Яго і. — Сяргей.

2. Поўная асабістая назва чалавека з імем па бацьку, а таксама яго прозвішчам.

Завуць Раман, а і. па бацьку Пракопавіч.

3. Спадчыннае афіцыйнае найменне, якое паказвае на прыналежнасць чалавека да пэўнай сям’і, напр., у беларусаў: Брыль, Гарэцкі, Дубоўка, Карскі, Мележ, Насовіч, Шырма, Янчук.

4. Асабістая вядомасць, рэпутацыя.

Вучоны з сусветным імем.

5. Назва прадмета, з’явы.

Расліна альяс вядома пад імем сталетнік.

6. У выразе: у імя́ каго-чаго — у памяць, у гонар каго-, чаго-н. (высок.).

У і. дружбы.

7. у знач. прыназ. з Р. Названы ў гонар каго-, чаго-н.

Тэатр і.

Янкі Купалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зялёны

1. (колер) grün, von grüner Fárbe;

2. (няспелы) grün, únreif; blútjung, únerfahren;

зялёны корм с.-г. Grásfutter n -s, Grünfutter n -s;

зялёны тэа́тр Fréilichtbühne f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

красава́цца несов.

1. в разн. знач. красова́ться;

на рагу́ ву́ліцы ~су́ецца но́вы тэа́тр — на углу́ у́лицы красу́ется но́вый теа́тр;

к. пе́рад кім-не́будзь — красова́ться пе́ред ке́м-л.;

2. жить сча́стли́во;

красу́йся, мой ро́дны край — живи́ сча́стли́во, мой родно́й край

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

трыбу́на, ‑ы, ж.

1. Узвышэнне для выступлення прамоўцы. Апошняе слова сказаў сам Лапко. Яму прыйшлося выйсці з свайго кутка на трыбуну. Колас. Глеб Іванавіч узышоў на драўляную трыбуну, прыкрытую чырвоным паркалем, узняў зялёны вучнёўскі сшытак, і тлум угаманіўся. Дуброўскі. // перан. Месца, сфера, дзе праходзіць грамадская дзейнасць каго‑н. Тэатр — трыбуна эпохі. «ЛіМ». [Давідзюк:] — Газета — гэта трыбуна, з якой трэба гаварыць палітычна выразна, класава накіравана, а не балбатаць тое, што трапляецца на язык. Сабаленка.

2. Збудаванне з паступовым узвышэннем радоў, лавак для публікі (на стадыёнах, на плошчах і пад.). У гэты дзень трыбуны зімовага стадыёна былі перапоўненыя. «Звязда».

[Фр. tribune.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

масо́ўка ж разм

1. (сходка) Versámmlung f -, -en, Zusámmenkunft f -, -künfte, Tréffen n -s, -;

2. (масавая экскурсія) Mássenaus flug m -(e)s, -flüge;

3. тэатр, кіно Mássenszene f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)