1. Рабіць мокрым, вільготным. На аўсе яшчэ не абсохла раса. Яна мочыць і халодзіць ногі.Крапіва.[Чалавек] быў па пояс мокры: з ног мачыла збажына, а зверху адзежына правяла.Чорны.
2.Трымаць што‑н. у чым‑н. вадкім, прамочваць, насычаць вадкасцю, каб надаць адпаведныя якасці, уласцівасці. Ля дзвярэй — лаўка, а побач з ёю — цэбар. У ім мачылі дубцы.«Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плёнка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
1. Празрыстая эластычная, цэлулоідная стужка са святлоадчувальным слоем для фатаграфічных і кінематаграфічных здымкаў. За якой паўгадзіны Айзік мог аббегаць паўгорада, напстрыкаць на плёнку свае «лейкі» кадраў з дваццаць.Сабаленка.
2. Тонкая празрыстая бясколерная матэрыя сінтэтычнага паходжання. Поліэтыленавая плёнка. Трымаць раннія агуркі пад плёнкай.
3. Тое, што і плеўка. Халаднаваты метал быў пакрыты васковай плёнкай тавоту.Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак.да спусціць.
•••
Не спускаць вока (вачэй)зкаго-чаго — а) глядзець не адрываючыся; б) сачыць за кім‑, чым‑н. Свідзінскаму было сказана: не спускай вачэй з гэтай пары.«Работніца і сялянка».
Не спускацькаго-штоз вока (вачэй) — сачыць за кім‑, чым‑н. неадрыўна.
Не спускаць з рук — падоўгу трымаць на руках.
Не спускаць з языка — пастаянна гаварыць пра каго‑, што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ostro
1. востра;
zakończony ostro — востра закончаны;
2. строга, рэзка;
trzymać kogo ostro — перан. строга трымацькаго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Zaum
m -(e)s, -Zäume
1) вуздэ́чка, абро́ць
2) тэх. то́рмаз
◊ j-m den ~ ánlegen — утаймава́ць, уціхамі́рыць каго́-н.
j-n im ~(e) hálten* — трыма́ць каго́-н. у цу́глях
séine Zúnge im ~(e) hálten* — трыма́ць язы́к за зуба́мі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
расстоя́ниеср. адле́гласць, -ці ж.;
на расстоя́нии пяти́ киломе́тров на адле́гласці пяці́ кіламе́траў;
◊
держа́ть на расстоя́нии(кого)трыма́ць на адле́гласці (каго);
держа́ться на почти́тельном расстоя́нии трыма́цца на зна́чнай адле́гласці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фасо́н, ‑у, м.
1. Форма, крой, па якіх пашыта што‑н. (адзенне, абутак, галаўныя ўборы). З кабінкі вылез прысадзісты, чырванатвары чалавек, апрануты ў жоўты, вайсковага фасону фрэнч.Навуменка.З раніцы да позняга вечара топчуць.. [двор] падэшвы чаравікаў самых розных фасонаў і памераў.Жычка.// Знешні выгляд, форма (прадмета, вырабу і пад.). На незнаёмцы была яркая шарсцяная кофтачка, якая сваім фасонам нагадвала дзіцячую матроску і дужа пасавала жанчыне.Васілёнак.
2.Разм. Пэўны спосаб, манера. Ад гэтага запытання я страпянуўся, зірнуў на чалавека з рудой, калматай, але падраўнянай пад нейкі фасон барадой, у брызентавым плашчы з настаўленым башлыком, быццам чалавек сабраўся на дождж.Сабаленка.
3.Разм. Паказная франтаватасць; шык. З кавалерскім фасонам і з блазенскім сорамам Лёня пакланіўся і, узняўшы вочы, сумеўся ад той амаль зусім звычайнай дзявочай усмешкі.Брыль.[Стрэлачнік:] — Ну і рабацяга знайшоўся! Толькі і ведае — кастыль ды гайкі, дый молат для фасону насіць.Лынькоў.
•••
Трымаць фасонгл.трымаць.
[Фр. façon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Únwissenheit
f - няве́данне, не́вуцтва, недасве́дчанасць
aus ~ — па няве́данню [недасве́дчанасці]
j-n in ~ hálten* [lássen*] — трыма́ць каго́-н. у няве́данні [недасве́дчанасці]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Bändel
j-n am ~ háben — трыма́ць каго́-н. пад сваёй ула́дай
◊ j-n am ~ führen — кама́ндаваць кім-не́будзь
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
jail
[dʒeɪl]1.
n.
астро́г -у m., турма́f.
to break out of jail — уцячы́ з астро́гу
2.
v.t.
садзі́ць у астро́г, трыма́ць у астро́зе
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)