Verbum

вяльмо́жа, -ы, мн. -ы, -аў, м.

1. Знатны і багаты саноўнік (уст.).

Царскія вяльможы.

2. Пра чалавека, які зазнаўся (іран.).

Вельмі рана адчуў сябе вяльможам.

бяспо́лы, -ая, -ае.

Які не мае адзнак полу.

Бясполая істота.

○

Бясполае размнажэнне — форма размнажэння, пры якой арганізм узнаўляе сябе самастойна, без усялякага ўдзелу іншай асобіны.

абрэ́зацца, -рэ́жуся, -рэ́жашся, -рэ́жацца; -рэ́жся; зак.

Параніць сябе чым-н. вострым; парэзацца.

А. асколкам шкла.

|| незак. абрэ́звацца, -аюся, -аешся, -аецца і абраза́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

паручы́цель, -я, мн. -і, -яў, м. (спец.).

Той, хто прыняў на сябе паручыцельства.

|| ж. паручы́целька, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

|| прым. паручы́цельскі, -ая, -ае.

спаласну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Злёгку змыць з сябе пыл, пот.

С. ў рэчцы пасля малацьбы.

|| незак. спало́сквацца, -аюся, -аешся, -аецца.

падмя́ць, -дамну́, -дамне́ш, -дамне́; -дамнём, -дамняце́, -дамну́ць; -дамні́; -мя́ты; зак., каго-што.

Наваліўшыся, прыдушыць.

П. пад сябе праціўніка (у барацьбе).

|| незак. падміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

штора́з, прысл.

Кожны раз; з кожным разам; надта часта.

Ш. чытаючы гэты твор, адкрываеш для сябе ўсё новае і новае.

Ш. папраўляць акуляры на носе.