змізарне́ць сов.

1. осу́нуться, исхуда́ть (о лице);

2. стать невзра́чным, потеря́ть вид;

3. (прийти в упадок) оскуде́ть;

двара́нскі род ~не́ў — дворя́нский род оскуде́л;

гаспада́рка ~не́ла — хозя́йство оскуде́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

змякчэ́ць сов., в разн. знач. стать мя́гче, смягчи́ться;

надво́р’е ~чэ́ла — пого́да ста́ла мя́гче;

ён адра́зу ~чэ́ў — он сра́зу стал мя́гче (смягчи́лся);

зы́чны гук ~чэ́ў — согла́сный звук смягчи́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

разреши́ться

1. (стать решённым) вы́рашыцца;

2. (закончиться) вы́рашыцца, ко́нчыцца;

3. (кем) нарадзі́ць; (создать — ещё) разг., шутл. ствары́ць;

разреши́ться сы́ном нарадзі́ць сы́на;

разреши́ться рома́ном ствары́ць (нарадзі́ць) рама́н;

разреши́ться от бре́мени уст. нарадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Ста́так1 ‘гурт буйной дамашняй жывёлы’, ‘пагалоўе; быдла; рагатая жывёла’ (ТСБМ, Ласт., Сцяшк., Арх. Федар., Шымк. Собр., Бяльк., Сержп., Сл. ПЗБ; полацк., Шн. 2), ‘чарада кароў’ (ЛА, 1), ‘буйная рагатая жывёла’ (Нас., Мал.), ‘стада’ (Шат., Касп.), ‘інвентар; стада’ (Др.-Падб.), ‘стада авечак, коз і да т. п.’ (Мядзв.), ‘рухомая маёмасць’, ‘стада жывёлы’ (Федар. 7), ‘пасудзіна’, ста́ток ‘інструмент’ (гродз., беласт., Сл. ПЗБ), ста́ткі толькі мн. л. ‘снасці, прылады, прыстасаванні для рыбнай лоўлі’ (Крыв.), ‘рэшткі, спадкі, спадчына’ (Нас.), ст.-бел. статокъ ‘маёмасць’ (Ст.-бел. лексікон; Сташайтэне, Абстр. лекс., 161), ‘буйная рагатая жывёла’ (Ст.-бел. лексікон). Укр. ста́ток ‘статак’, рус. ста́ток ‘дастатак; маёмасць’, зах. ‘жывёла’, польск. statek ‘рухомая маёмасць; жывы інвентар’, дыял. ‘быдла, хатняя жывёла’, н.-луж. statk ‘прадпрыемства; дзеянне; справа’, чэш. statek ‘маёмасць, рэчы’, дыял. ‘буйная рагатая жывёла’, славац. statok ‘тс’. Прасл. дыял. *statъkъ, дэрыват ад *stati ‘стаць’ з суф. ‑ъkъ. Гл. Махэк₂, 675; Фасмер, 3, 745. Шустар-Шэўц (1356–1357) мяркуе, што *statъkъ утворана ад праславянскага назоўніка *statь (параўн. стаць2, постаць, гл.; рус. стать ‘пастава’) з суф. ‑ъkъ; Борысь (576) выводзіць ад прасл. *statъ < *stati. Ст.-бел. статокъ ‘рэчы, маёмасць’ Булыка (Лекс. запазыч., 78) лічыць паланізмам, што, ведаць, не мае падстаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

потре́боваться

1. (стать нужным, необходимым) быць патрэ́бным; (понадобиться) спатрэ́біцца;

заво́ду потре́буются рабо́чие заво́ду патрэ́бны бу́дуць рабо́чыя;

2. безл. трэ́ба бу́дзе, бу́дзе патрэ́бна; (понадобиться) спатрэ́біцца;

потре́буется мно́го горю́чего патрэ́бна бу́дзе мно́га па́ліва; см. тре́боваться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

приня́ть сов.

1. прыня́ць; (взять) узя́ць; (посчитать) палічы́ць;

2. (встретить) сустрэ́ць; узя́ць;

3. (приобрести какой-л. вид, свойство) набы́ць; (стать) стаць;

4. (убрать) прост. прыня́ць, прыбра́ць, забра́ць; см. принима́ть;

прими́ впра́во вазьмі́ (прымі́) упра́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

обнару́житься

1. (стать видимым) паказа́цца;

2. (выказаться) вы́явіцца;

у него́ обнару́жился интере́с к му́зыке у яго́ вы́явілася ціка́васць да му́зыкі;

3. (отыскаться) знайсці́ся;

4. (установиться) вы́явіцца;

обнару́жилось, что де́ньги пропа́ли вы́явілася, што гро́шы прапа́лі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

абнасі́цца сов.

1. обноси́ться; (в какой-л. степени — ещё) пообноси́ться;

я зусі́м ~сі́ўся — я совсе́м обноси́лся;

2. (стать удобным в носке) обноси́ться;

бо́ты яшчэ́ не ~сі́ліся — сапоги́ ещё не обноси́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

поперёк

1. нареч. упо́перак; разг. напо́перак;

2. предлог с род. упо́перак (каго, чаго);

поперёк доро́ги встал упо́перак даро́гі стаў;

вдоль и поперёк удо́ўж і ўпо́перак;

стать кому́-л. поперёк го́рла стаць каму́е́будзь упо́перак го́рла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

заслані́цца сов., в разн. знач. заслони́ться; (стать невидимым — ещё) закры́ться;

з. руко́й ад со́нца — заслони́ться (закры́ться) руко́й от со́лнца;

ме́сяц ~ні́ўся во́блакам — луна́ закры́лась о́блаком;

з. ад — уда́ру заслони́ться от уда́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)