traps

[træps]

n., pl., informal

1) бу́бны тале́ркі, звано́чкі і да т.п.

2) рэ́чы, мана́ткі pl.; бага́ж -у́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ювелі́р

(ням. Juwelier, ад ст.-ням. jubelierer)

1) майстар, які вырабляе рэчы з дарагіх металаў і каштоўных камянёў;

2) гандляр каштоўнымі рэчамі, упрыгожаннямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пазва́льваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што. Зваліць, паваліць усіх, многіх ці ўсё, многае або спілаваць, ссячы ўсё, многае.

Вецер пазвальваў слупы.

П. сосны.

2. каго-што. Скінуць адкуль-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

Ты там не пазвальвай дзяцей з печы.

3. што. Неакуратна зваліць, скідаць усё, многае.

П. рэчы ў кучу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

necessary​1 [ˈnesəsəri] n.

1. the necessaries dated (са́мае) неабхо́днае (пра рэчы);

the neces saries of life прадме́ты/рэ́чы пе́ршай неабхо́днасці (адзенне, ежа і да т.п.)

2. the necessary гро́шы, сро́дкі, фіна́нсы (на што-н.)

3. неабхо́днае;

do the necessary рабі́ць то́е, што неабхо́дна;

Leave the disk – I’ll do the necessary. Пакінь дыск – я зраблю ўсё неабходнае.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drobnica

ж.

1. малеча; драбяза (пра жывых істот);

2. драбяза, драбніца (дробныя рэчы, тавары)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Някдэ́ба ’няўмека’ (гом., Нар. словатв.). Магчыма, звязана са словазлучэннем *не къ добЬ ’не па часе, не да рэчы’ (гл. баба) з другасным пераходам а > э пад націскам. Параўн., аднак, укр. неклеба ’няўмека’ (апіска д замест л?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Талму́ды ’рэчы (адзенне, абутак), кінутыя абы-дзе’ (Сл. рэг. лекс.), талму́ты ’адзенне’ (люб., Нар. словатв.). Да папярэдняга слова ў значэнні ’нешта заблытанае, паблытанае’, канец слова набліжаны з мэтай экспрэсіі да муды (гл.) або мута ’блытаніна’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пазнахо́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Знайсці, адшукаць усіх, многіх або ўсё, многае. Пазнаходзіць закінутыя рэчы. □ Скуратовіч трывожыўся і сам пазнаходзіў свае каровы. Чорны. Кінуся ва ўсе бюро даведак, Пазнаходжу хлопцаў адрасы. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапазі́цыя, ‑і, ж.

Уст. Прапанова. Зеленюкову прапазіцыю ўхвалілі .., і на сходзе запанаваў спакойны дзелавы настрой. Зарэцкі. Паслухаўшы ўсю такую размову, я падаў прапазіцыю: свае рэчы перакладваю на другі воз, а .. [мужчыны] няхай тут застаюцца. Дубоўка.

[Лац. propositio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уно́сіцца, уношуся, уносішся, уносіцца; незак.

1. Разм. Уносіць што‑н. куды‑н. (рэчы, прадметы і пад.). Крыху пастаяўшы,.. [бацька] дадаў: — Пойдзем уносіцца ў хату. Дасць бог дзень, дасць і сонца... Хведаровіч.

2. Зал. да уносіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)