таў-сагы́з, ‑у, м.

Горная травяністая каўчуканосная расліна.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ціпча́к, ‑у, м.

Стэпавая кармавая расліна сямейства злакавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеларго́нія, ‑і, ж.

Паўднёвая расліна сямейства гераніевых з моцна пахучымі лісцямі, каляровымі кветкамі і падоўжнымі пладамі, якія па форме нагадваюць бусліную дзюбу; вырошчваецца і як дэкаратыўная расліна.

[Ад грэч. pelargos — бусел.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

морква назоўнік | жаночы род

Агародная расліна саладкаватага смаку, звычайна аранжавага колеру, караняплод, які ідзе ў ежу.

|| прыметнік: маркоўны.

  • М. сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

мятліца назоўнік | жаночы род

Шматгадовая расліна з суквеццем у выглядзе мяцёлкі.

  • Зарадзіла м. — хлебу палавіца (прыказка).

|| прым. мятлічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

рэлікт назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Жывёльны або раслінны арганізм, які захаваўся як перажытак старажытных эпох.

|| прыметнік: рэліктавы.

  • Рэліктавая расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кмен назоўнік | мужчынскі род

Травяністая расліна сямейства парасонавых, а таксама яе насенне, што скарыстоўваецца як прыправа.

|| прыметнік: кменавы і кменны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

махорка назоўнік | жаночы род

Тытунь ніжэйшага гатунку, а таксама расліна, з лісця і сцябла якой атрымліваюць гэты тытунь.

|| прыметнік: махорачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бабоўнік (бабок) назоўнік | мужчынскі род

Балотная травяністая расліна з сакавітым лісцем, якая ідзе на ахрап’е жывёле.

|| прыметнік: бабоўнікавы і бабковы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бальзаміна (бальзамін) назоўнік | мужчынскі і жаночы род

Садовая і пакаёвая расліна з яркімі ружовымі кветкамі.

  • Радуе вока б.

|| прыметнік: бальзамінавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)