Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
грымёр
(фр. grimer = падмалёўваць твар)
работнік тэатра, які грыміруе артыстаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
буфе́тчык, ‑а, м.
1.Работнік, які працуе ў буфеце (у 3 знач.).
2.Уст. Гаспадар буфета (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прычэ́пшчык, ‑а, м.
Работнік, які абслугоўвае прыладу, машыну, прычэпленую да трактара. За рулём сядзеў трактарыст, ля плугоў — прычэпшчык.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
райвыканко́маўскі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які мае адносіны да райвыканкома. Райвыканкомаўскі будынак. Райвыканкомаўская інструкцыя.// Які працуе ў райвыканкоме. Райвыкачкомаўскі работнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шве́йнік, ‑а, м.
Работнік швейнай прамысловасці. Нясуць працоўныя рапарты Першамаю стваральнікі новых станкоў і машын, абутнікі, швейнікі, харчавікі.«Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыспе́тчар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Работнік, які рэгулюе рух транспарту, ход работы прадпрыемства і пад. з аднаго цэнтральнага пункта.
Д. аўтамабільнай базы.
|| прым.дыспе́тчарскі, -ая, -ае.
Д. пункт.
Цэнтральная дыспетчарская (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
rancher
[ˈræntʃər]
n.
ула́сьнік ра́нча або́рабо́тнік на ра́нча
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)