prestigious [preˈstɪdʒəs] adj. аўтарытэ́тны, прэсты́жны;

a prestigious job прэсты́жная рабо́та;

a prestigious university прэсты́жны ўніверсітэ́т;

a prestigious writer прасла́ўлены пісьме́ннік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spadework [ˈspeɪdwɜ:k] n. працаёмкая рабо́та;

She did all the spadework at the office. Яна выконвала ўсю чорную працу ў офісе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

куліна́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па кулінарыі (у 1 знач.); вопытны, умелы повар.

2. Чалавек, які добра і смачна гатуе розныя стравы.

Добры к.

|| ж. куліна́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. куліна́рскі, -ая, -ае.

Кулінарская работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отправле́ние​II ср., уст.

1. (исполнение) выкана́нне, -ння ср., выко́нванне, -ння ср.;

отправле́ние обя́занностей выкана́нне (выко́нванне) абавя́зкаў;

2. (деятельность) рабо́та, -ты ж.; дзе́йнасць, -ці ж.;

отправле́ния органи́зма физиол. рабо́та аргані́зма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

некваліфікава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае кваліфікацыі. Некваліфікаваны рабочы.

2. Які не патрабуе кваліфікацыі, спецыяльных ведаў, падрыхтоўкі. Некваліфікаваная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перагрузкі (у 1 знач.). Перагрузачная работа. // Прызначаны для перагрузкі. Перагрузачныя механізмы. Перагрузачная пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мадыгава́ць ’рамантаваць; рабіць, складаць як-небудзь’ (слонім., Нар. лекс.), мадарава́ць ’даводзіць да ладу’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Відаць, балтызм. Параўн. літ. madarúoti ’халтурыць, ляпаць, mãdaras ’халтуршчык, бракароб’, ’дрэнная работа’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пачыні́ць ’выпатрашыць’ (хойн., Мат. Гом.), ’пачысціць рыбу’ (карэліц., Нар. словатв.). Да па‑ (< прасл. po‑) і чыніць (< прасл. činiti ’укладваць па парадку’ > ’упарадкаваць’ < прасл. činъ ’парадак, работа, надежны спосаб’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кашто́ўнасць ж., в разн. знач. це́нность;

матэрыя́льныя і духо́ўныя ~ці — материа́льные и духо́вные це́нности;

захава́нне ~цей — хране́ние це́нностей;

яго́ рабо́та ма́е вялі́кую к. для наву́кі — его́ рабо́та име́ет большу́ю це́нность для нау́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закіпе́ць сов.

1. закипе́ть, вскипе́ть;

вада́ ~пе́ла — вода́ закипе́ла (вскипе́ла);

2. перен. вскипе́ть, вскипяти́ться;

я ~пе́ў і нагавары́ў лі́шняга — я вскипе́л (вскипяти́лся) и наговори́л ли́шнего;

3. перен. закипе́ть;

рабо́та ~пе́ла — рабо́та закипе́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)