Verbum

по́пельніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Спецыяльная пасудзіна для акуркаў і страсання попелу пры курэнні.

светлыня́, -і́, ж. (разм.).

Яркае асвятленне (звычайна месяцавае ці зорнае), пры якім усё добра відаць.

недабо́р, -у, м.

Няпоўны збор; недабраная колькасць каго-, чаго-н.

Н. пры паступленні ва ўніверсітэт.

павіту́ха¹, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х, ж. (уст.).

Жанчына, якая дапамагае пры родах.

папле́ціна, -ы, мн. -ы, -цін, ж.

Прут, якім прымацоўваецца салома да лат пры крыцці страхі.

праслязі́цца, -яжу́ся, -язі́шся, -язі́цца; -язі́мся, -езіце́ся, -язя́цца; зак.

Заплакаць ад прыліву пачуццяў.

П. пры развітанні.

працяжны́, -а́я, -о́е (спец.).

Які служыць для апрацоўкі чаго-н. пры руху, працягванні.

П. станок.

радыёперада́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Прыстасаванне для перадачы інфармацыі на адлегласць пры дапамозе радыёхваль.

глаўко́ма, -ы, ж.

Хвароба вачэй, пры якой павышаецца ціск унутры вока.

|| прым. глаўко́мны, -ая, -ае.

гудро́н, -у, м.

Чорнае смалістае рэчыва, якое атрымліваецца пры перагонцы нафты.

|| прым. гудро́нны, -ая, -ае.