стры́манасць, ‑і, ж.

Уласцівасць стрыманага (у 2–4 знач.). Знешні спакой, стрыманасць у пачуццях і дакор у сумных вачах маці не дазволілі Пецю праводзіць яе. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

секвестра́тар

(польск. sekwestrator, ад п.-лац. sequestrator)

той, хто праводзіць секвестрацыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

А́РДЖУНА,

герой стараж.-індыйскага эпасу «Махабхарата», ідэальны воін, у якога сіла і мужнасць спалучаліся з высакароднасцю і велікадушнасцю. Некалькі гадоў выгнання Арджуна праводзіць на небе і дапамагае багам у бітве з нябеснымі дэманамі.

т. 1, с. 475

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Права́дзіць ’праводзіць’ (Нас.; швянч., Сл. ПЗБ). Аўтары апошняга слоўніка параўноўваюць з польск. prowadzić, што, відаць, справядліва, улічваючы месца націску і арэал. Сюды ж правадзі́ны ’провады ў армію’ (лід., Сцяшк. Сл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

quiz​2 [kwɪz] v.

1. апы́тваць; право́дзіць апыта́нне; право́дзіць ву́сную або́ пісьмо́вую праве́рку;

quiz a class in history апыта́ць клас на ўро́ку гісто́рыі

2. : quiz smb. about/on/over smth. выпы́тваць каго́-н. пра што-н., выпы́тваць што-н. у каго́-н.; дапы́тваць каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tákeln

vt абсталёўваць такела́жам, право́дзіць такела́жныя рабо́ты (на судне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úmwerten

vt пераацэ́ньваць (каштоўнасць)

das Geld ~ — право́дзіць грашо́вую рэфо́рму

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinproben, éinprobieren

vt

1) спрабава́ць

2) право́дзіць рэпеты́цыю (п’есы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апера́тар, ‑а, м.

1. Уст. Доктар, які праводзіць аперацыю (у 1 знач.); хірург.

2. Кваліфікаваны рабочы, які кіруе работай складанага механізма або ўстаноўкі. Аператар стаіць збоку, а фрэза машыны, нібы слухаючыся рукі ўмелага майстра, рэжа на тоўстай пласцінцы пяціканцовую зорку, затым другую складаную геаметрычную фігуру. «Звязда».

3. Службовая асоба на транспарце, якая, прымае распараджэнні дыспетчара і паведамляе яму звесткі аб руху.

4. Спецыяліст, які праводзіць кіназдымкі; кінааператар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфарма́тар, ‑а, м.

Той, хто праводзіць рэформу ў якой‑н. галіне; пераўтваральнік. Гаварыць Анатоль Парфенавіч умее. На словах, здаецца, зямны шар перавярнуў бы. Паслухаеш — такі рэфарматар. Мыслівец.

[Лац. reformator.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)