правучы́ць, -учу́, -ўчыш, -ўчыць; -ўчаны; зак.

1. каго (што). Пакараць для постраху.

П. дурасліўца.

2. што. Правесці які-н. час, вучачы што-н.

П. урокі ўвесь вечар.

|| незак. праву́чваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

празвані́ць, -аню́, -о́ніш, -о́ніць; зак.

1. Прагучаць (пра звон).

Празваніў званок.

2. што і з інф. Апавясціць звонам пра што-н. (разм.).

Празванілі антракт.

3. Правесці які-н. час звонячы.

Празваніў паўгадзіны — ніхто не адказвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасква́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

1. Скварачы, давесці да гатоўнасці.

П. сала.

2. Правесці які-н. час, скварачы што-н.

За дзесяць мінут праскварыла сала.

|| незак. прасква́рваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правапнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Спец. Правесці вапнаванне. [Дзямід Сыч:] — Чаму вы мяне раней не адлупцавалі, калі я не паслухаў вас і не правапнаваў зямлю? Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

право́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. правесці (у 3, 9 знач.).

2. Сетка правадоў для падачы электрычнага току.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правучы́цца, ‑вучуся, ‑вучышся, ‑вучыцца; зак.

Правесці некаторы час за вучэннем. Падросшы, Алік пайшоў у музычную школу, няблага правучыўся там два гады, але потым кінуў. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбрадзі́ць, ‑браджу, ‑бродзіш, ‑бродзіць; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Закончыць, перастаць брадзіць (пра піва, квас і пад.).

2. Правесці мяжу на сенакосе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінхранізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) сінхранізацыю. Савацееву ўдалося сінхранізаваць зафіксаванае плёнкамі так, каб на экране атрымлівалася цэльная і аб’ёмная карціна. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадырыжы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Дырыжыруючы, правесці выкананне якога‑н. музычнага твора, опернага ці балетнага спектакля. Прадырыжыраваць спектакль.

2. і без дап. Дырыжыраваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрэвізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Правесці, зрабіць рэвізію чаго‑н. Так, гэта была рэвізія, якою новы загадчык земаддзела запатрабаваў у спешным парадку абрэвізаваць справы воласці. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)