захвалява́цца сов.
1. в разн. знач. заволнова́ться; (начать тревожиться — ещё) забеспоко́иться;
~лася мо́ра — заволнова́лось мо́ре;
нато́ўп ~ва́ўся — толпа́ заволнова́лась;
ра́нены ~ва́ўся — ра́неный заволнова́лся (забеспоко́ился);
2. перен. (прийти в состояние смущения, в замешательство) смути́ться;
хло́пчык ~ва́ўся — ма́льчик смути́лся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
шы́цца I несов., разг. лезть (в узкое место);
ш. ў нато́ўп — лезть в толпу́
шы́цца II несов.
1. безл. ши́ться;
мне сяго́ння не шы́ецца — мне сего́дня не шьётся;
2. страд. ши́ться; мета́ться; стега́ться; тача́ться; вышива́ться; см. шыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
roar
[rɔr]
1.
v.i.
раўсьці́, раўці́, ры́каць
The lion roared — Леў заро́ў
The crowd roared itself hoarse — Нато́ўп наро́ўся да хрыпаты́
2.
n.
1) роў ро́ву m.
2) гул -у m.
roar of laughter — гул сьме́ху
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
раць, ‑і, ж.
Уст., паэт.
1. Войска, ваенны атрад. За справу святую свабоды і чэсці Ідзе незлічоная, дужая раць. Броўка. Імкнуць палкі, ідуць байцы Чырвонай слаўнай раці, Свабоду, мір, як іх ганцы, Прыносяць кожнай хаце. Колас. // перан.; каго-чаго ці якая. Разм. Пра вялікі натоўп, пра вялікую колькасць каго‑, чаго‑н. Пра што .. [Кастусь] напісаў бы? Ну, вядома, пра лясных жаваранкаў.. Пра Нёман і квяцістыя лугі, калі на іх выходзіць раць дужых касцоў. С. Александровіч. Жанчыны пятай брыгады, убачыўшы гэтую раць [калгасніц], ад здзіўлення анямелі. Дуброўскі.
2. Бітва, вайна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абкружы́ць сов.
1. окружи́ть;
яго́ ~жы́ў нато́ўп людзе́й — его́ окружи́ла толпа́ люде́й;
2. (обвести чем-л. вокруг) окружи́ть;
а. уча́стак кана́вай — окружи́ть уча́сток кана́вой;
3. оцепи́ть;
а. кварта́л — оцепи́ть кварта́л;
4. охот. обложи́ть;
5. (вокруг) обойти́, обежа́ть, объе́хать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
force2 [fɔ:s] v.
1. прымуша́ць, змуша́ць;
He forced himself to stand up. Ён прымусіў сябе ўстаць;
I was forced to look for another job. Я быў вымушаны шукаць іншую працу.
2. узло́мліваць;
The thieves forced the lock/door. Зладзеі выламалі замок/дзверы
♦
force one’s way сі́лай пракла́дваць сабе́ даро́гу, прабіва́цца (праз натоўп)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Талала́йства (талала́йство) ’зброд’ (беласт., Сл. ПЗБ), талала́ства, талала́йства ’зборышча, вечарынка’ (слаўг., Яшкін, вусн. паведамл.). Укр. талала́йство ’набрыдзь’, ’няпэўныя людзі’, талала́йство ’зборышча, натоўп’, польск. tałałajstwo ’навалач, набрыдзь, зброд’, tałalejstwo, taładajstwo, tałatajstwo ’тс’ (Варш. сл.). Вытворныя ад талалой ’крык, шум, гам’, гл. талала з т. зв. “вертыкальнай заменай” гукаў, магчыма, як вынік кантамінацыі. Звяртае на сябе ўвагу падабенства са славен. tolovȃjstvo ’разбой’, вытворнае ад tolovȃj ’бандыт, разбойнік’ з венг. tolvaj ’злодзей’ (Сной у Бязлай, 4, 195), аднак магчымая сувязь з ім застаецца няяснай. Фанетычна ненадзейнае вывядзенне адпаведных польскіх слоў з tałędać, tałyndać się ’валэндацца, валачыцца’, прапанаванае Брукнерам (564). Гл. і ЕСУМ, 5, 507.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адці́снуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знаходзячыся пад ціскам, выпусціць вадкасць, вільгаць. [Паўлінка:] Можа б, мамка, прыціснулі сыр, бо да заўтрашняга не адціснецца. Купала.
2. Пад націскам адысці, адступіць; выйсці з цеснаты, натоўпу. Адціснуцца на задні план. □ Які там мог быць строй! Натоўп нядаўніх салдатаў толькі яшчэ гусцей збіўся ў чатырохкутніку двара, адціснуўся трохі ад ворагаў. Брыль.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакінуць пры націсканні свой адбітак, след; адбіцца. І лісцейка як адціснулася тысячы год назад, так і захавала свой малюнак у акамянелым дрэве. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падваро́тня, ‑і, ж.
1. Шчыліна паміж варотамі (радзей дзвярамі) і зямлёй. Грымеў ланцугом па дроце ад свірна да хлява здаравенны рыжы сабака, які да гэтага ляжаў у хляве, зашыўшыся туды праз падваротню. Дамашэвіч.
2. Дошка, якой закрываюць гэтую шчыліну; падваротніца. Мы асцярожна выцягнулі падваротню, паўзком пралезлі ў дзірку. Жычка.
3. Праём у доме або паміж дамамі для праезду, праходу ў двор (звычайна ў шматпавярховых будынках). Забегчы ў падваротню. □ Дзіцяняты, як вераб’і, кінуліся гарохам па дварах, падваротнях. Лынькоў. Натоўп разбегся. Аставаліся купкі загнаных у падваротні, прыціснутых да зачыненых пад’ездаў людзей. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расстро́іцца, ‑строюся, ‑строішся, ‑строіцца; зак.
1. Страціць правільнасць пастраення, стаць беспарадкавым. Калона ў момант ажывілася, расстроілася. Сачанка. Рады адразу расстроіліся, і стракаты натоўп завіраваў на платформе. Карпаў.
2. Страціць свой строй, лад (пра музычныя інструменты). Піяніна расстроілася.
3. Парушыцца, перарвацца ў сваім ходзе, працэсе. Гутарка расстроілася. Сувязь расстроілася. // Не збыцца ў выніку якіх‑н. акалічнасцей. План расстроіўся. Вяселле расстроілася.
4. Прыйсці ў заняпад. Гаспадарка расстроілася.
5. Прыйсці ў ненармальны, хваравіты стан. Здароўе расстроілася.
6. Прыйсці ў дрэнны настрой, засмуціцца. Святлана так расстроілася, што нават не запытала, якая гэта работа. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)