культтава́ры, ‑аў; адз. няма.

Агульная назва тавараў, прызначаных для задавальнення культурных патрэбнасцей насельніцтва (музычных інструментаў, канцылярскіх прылад і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мексіка́нцы, ‑аў; адз. мексіканец, ‑нца, м.; мексіканка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. мексіканкі, ‑нак; ж.

Нацыя, асноўнае насельніцтва Мексікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палітасве́та, ‑ы, ДМ ‑еце, ж.

Палітычная асвета; масавая палітыка-выхаваўчая і агульнаадукацыйная работа сярод дарослага насельніцтва. Дзень палітасветы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́рсы, ‑аў; адз. перс, ‑а, м.; персіянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. персіянкі, ‑нак; ж.

Асноўнае насельніцтва Ірана (Персіі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьбактэрыялагі́чны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: супрацьбактэрыялагічная абарона — комплекс мер, накіраваных на абарону войск і насельніцтва ад уздзеяння бактэрыялагічнай зброі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хіндуста́нцы, ‑аў; адз. хіндустанец, ‑нца, м.; хіндустанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. хіндустанкі, ‑нак; ж.

Назва карэннага насельніцтва Індыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пада́так ’абавязковы збор з прадпрыемстваў і насельніцтва’ (ТСБМ, Нас., Яруш., Гарэц., Грыг.). З польск. podatek ’тс’. Па дадзеных Гіст. лекс., 238, у бел. м. з’явілася ў 60‑х гадах XIX ст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

з’езд¹, -а/-у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. -у, гл. з’ехацца.

2. -а. Сход прадстаўнікоў якіх-н. вялікіх арганізацый, груп насельніцтва і пад.

З. славістаў.

|| прым. з’е́здаўскі, -ая, -ае (да 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

каракалпа́кі, -аў, адз. -па́к, -а, м.

Народнасць цюркскай моўнай групы, якая складае асноўнае карэннае насельніцтва Рэспублікі Каракалпакстан, што ўваходзіць у склад Узбекістана.

|| ж. каракалпа́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. каракалпа́кскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

туві́нцы, -аў, адз. -ві́нец, -нца, м.

Народ цюркскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Тува, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. туві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. туві́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)