партуга́льцы, ‑аў; адз. партугалец, ‑льца, м.; партугалка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. партугалкі, ‑лак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Партугаліі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
румы́ны, ‑н; адз. румын, ‑а, м.; румынка, і, ДМ ‑нцы; мн. румынкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Румыніі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́рбы, ‑аў; адз. серб, ‑а, м.; сербка, ‑і, ДМ ‑бцы; мн. сербкі, ‑бак; ж.
Паўднёваславянскі народ, які жыве ў Югаславіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сія́мцы, ‑аў; адз. сіямец, ‑мца, м.; сіямка, ‑і, ДМ ‑мцы; мн. сіямкі, ‑мак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Таіланда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
танга́нцы, ‑аў; адз. танганец, ‑нца, м.; танганка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. танганкі, ‑нак; ж.
Народ, карэннае насельніцтва астравоў Тонга (Палінезія).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
туні́сцы, ‑аў; адз. тунісец, ‑нісца, м.; туніска, ‑і, ДМ ‑нісцы; мн. туніскі, ‑сак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Туніса.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ту́ркі, ‑аў; адз. турак, ‑рка, м.; турчанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. турчанкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Турцыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уругва́йцы, ‑аў; адз. уругваец, ‑вайца, м.; уругвайка, ‑і, ДМ ‑вайцы; мн. уругвайкі, ‑ваек; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Уругвая.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
філіпі́нцы, ‑аў; адз. філіпінец, ‑нца, м.; філіпінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. філіпінкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Філіпін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фінікі́йцы, ‑аў; адз. фінікіец, ‑кійца, м.; фінікійка, ‑і, ДМ ‑кійцы; мн. фінікійкі, ‑кіек; ж.
Народ, які складаў асноўнае насельніцтва Фінікіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)