вядзьма́рства, ‑а, н.

Заклінанні, якімі, на думку забабонных людзей, можна ўздзейнічаць на лёс чалавека і прыроду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відэатэлефо́н, ‑а, м.

Камплект тэлефоннай апаратуры, з дапамогай якой, размаўляючы па тэлефоне, можна бачыць адзін аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухсэ́нсавы, ‑ая, ‑ае.

З дваякім сэнсам; які можна дваяка разумець. Двухсэнсавы адказ. Двухсэнсавае становішча. Двухсэнсавы жарт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікро́б, ‑а, м.

Жывёльны або раслінны арганізм, які можна ўбачыць толькі пад мікраскопам; бактэрыя. Хваробныя мікробы.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і bios — жыццё.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сі́лай і сі́лаю, прысл.

Гвалтам, супраць волі. Адась думаў, што сілаю можна ўтрымаць сваё шчасце. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хуткастрэ́льнасць, ‑і, ж.

Колькасць выстралаў, якую можна зрабіць з якога‑н. віду зброі ў адзінку часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяжкава́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цяжкаватага. У .. хадзе [Струшні] можна было прыкмеціць стомленасць і нейкую цяжкаватасць. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апо́ра, -ы, ж.

1. Тое, на што можна абаперціся, што служыць для падтрымкі чаго-н.

А. для моста.

Плошча апоры.

2. перан. Дапамога, сіла, што падтрымлівае каго-, што-н.; падтрымка.

Дзеці — а. для бацькоў у старасці.

3. перан. Зыходны пункт, аснова чаго-н.

Вопыт папярэднікаў — а. для далейшых даследаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

схо́вішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

1. Памяшканне для захоўвання, зберагання чаго-н.

С. бібліятэкі.

2. Месца, дзе можна схавацца, захінуцца ад каго-, чаго-н.

С. ад дажджу і ветру.

3. Спецыяльна абсталяванае памяшканне, збудаванне для ўкрыцця ад снарадаў, бомб, атрутных рэчываў.

4. Схованка (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чува́ць, у форме інф. і ў знач. вык.

1. Можна чуць, чуецца.

Ч., як дождж барабаніць у шыбы.

2. Ёсць звесткі пра каго-, што-н. (разм.).

Што ч. на свеце? Бацька не вярнуўся з вайны, і нічога не чуваць пра яго.

3. Успрымацца органамі пачуццяў.

Ч. пах дыму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)