Verbum

заку́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Цёмны, цесны вугал, куток.

2. перан. Глухое, аддаленае ад культурных цэнтраў месца.

дагэ́туль, прысл.

1. Да гэтага часу.

Дзе ты блукаў д.?

2. Да гэтага месца.

Ад горада д. дваццаць кіламетраў.

дво́рышча, -а, мн. -ы, -рышч і -аў, н. (гіст.).

Месца, дзе раней быў двор, жыллё радавітай асобы.

Радзівілава д.

вы́сечка, -і, ДМ -чцы, ж.

1. гл. высечы.

2. мн. -і, -чак. Месца, дзе высеклі лес.

Раскарчаваць высечку.

агні́шча, -а, н.

1. Месца, дзе ў старажытнасці распальвалі і зберагалі агонь (гіст.).

2. Вялікі агонь (разм.).

Купальскае а.

памы́йніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

1. Памыйная яма, месца, куды выліваюць памыі.

2. Пасудзіна, у якую зліваюць памыі.

памяшка́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Унутранасць будынка, месца, дзе хто-, што-н. размяшчаецца.

Жылое п.

Добра абсталяванае п.

пераво́з, -у, м.

1. гл. перавезці.

2. мн. -ы, -аў. Месца пераправы цераз раку на пароме, лодцы і пад.

прасто́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Свабоднае, вялікае месца, абшар.

Стэпавы п.

2. Свабода, раздолле.

Дзецям тут п.

прыто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Месца, дзе тайна збіраюцца са злачыннымі або непрыстойнымі мэтамі.

Зладзейскі п.

П. разбэшчанасці.