даку́ль, прысл. (разм.).

1. Да якога месца.

Д. ідзе аўтобус?

2. Да якога часу.

Д. яго чакаць?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расшчэ́п, -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Месца, дзе што-н. расшчэплена, разрэзана ўдоўж.

Р. у дошцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́ўнядзь, -і, ж.

Роўнае месца, раўніна; роўная паверхня чаго-н., гладзь.

Снежная р. палёў.

Люстраная р. азёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́каратка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Скручанае месца ніткі, вяроўкі.

Нітка пайшла ў сукараткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

впопа́д нареч., разг. упапа́д; (кстати) дарэ́чы, да ме́сца, да ла́ду; (уместно) тра́пна; (вовремя) у пару́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

име́ть несов., в разн. знач. мець;

◊

име́ть ме́сто мець ме́сца;

име́ть хожде́ние мець пашырэ́нне (хаджэ́нне);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наси́женный в разн. знач. насе́джаны;

наси́женное яйцо́ насе́джанае яйцо́;

наси́женное ме́сто (гнездо́) насе́джанае ме́сца (гняздо́);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уши́б м.

1. (действие) уда́р, -ру м.;

получи́ть уши́б атрыма́ць уда́р;

2. (синяк) вы́цятае ме́сца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брадзя́чы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае пастаяннага месца жыхарства; пераходзіць з месца на месца; вандроўны. Тут [на захадзе ад былога Скуратовічавага хутара] і гонту рабілі, і цэглу. .. Былі і брадзячыя рамеснікі — краўцы, стальмахі. Чорны. // Звязаны з пастаяннай пераменай месца жыхарства, з пастаяннымі пераездамі. Брадзячае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сагна́ць

1. (прагнаць з месца) verjágen vt, vertréiben* vi; verschéuchen vt (спужаць);

2. (у адно месца) zusámmentreiben* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)