наро́днасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. народны.

2. Устойлівая супольнасць людзей, заснаваная на агульнасці мовы, тэрыторыі, эканамічнага жыцця, якая папярэднічае нацыі.

Паўночныя народнасці.

3. Нацыянальная, народная (у 3 знач.) самабытнасць.

Н. паэзіі Янкі Купалы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няве́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак., каго-што.

1. Наносячы фізічныя пашкоджанні, калечыць каго-н.; ламаць што-н.

Н. твар.

2. перан. Рабіць дрэнны ўплыў на каго-н.; псаваць.

Н. душы людзей.

|| наз. няве́чанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перасялі́ць, -сялю́, -се́ліш, -се́ліць; -се́лены; зак., каго (што).

Пасяліць у другім месцы.

П. людзей у новы дом.

|| незак. перасяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| звар. перасялі́цца, -сялю́ся, -се́лішся, -се́ліцца; незак. перасяля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. перасяле́нне,-я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кантынге́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Сукупнасць людзей, якія складаюць аднародную ў якіх-н. адносінах групу, катэгорыю (кніжн.).

К. навучэнцаў.

2. Устаноўленая для пэўных мэт найбольшая колькасць, норма чаго-н.

Экспартны к. тавараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́зус-фа́ктар, -у, м. (спец.).

Складанае арганічнае рэчыва, якое змяшчаецца ў крыві малпаў пароды рэзус і ў людзей і абумоўлівае сумяшчальнасць і несумяшчальнасць крыві донара і таго, каму пераліваюць яго кроў, або цяжарнай жанчыны і плода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

niemiara :

co niemiara — мноства; безліч;

ludzi było co niemiara — людзей было мноства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Тавары́ства ’сукупнасць людзей аднаго рамяства або звання’ (Нас.), ’група людзей, аб’яднаных агульнымі інтарэсамі’, ’блізкасць, заснаваная на такіх адносінах’, ’арганізацыя, у якую ўваходзяць раўнапраўныя ўдзельнікі’ (ТСБМ), ’асацыяцыя, суполка’ (Ласт., Некр. і Байк.), ’кампанія; людзі аднаго ўзросту’ (Сержп. Прымхі; узд., Жд. 1), тавары́ство ’аднагодкі, равеснікі’ (іўеў., чэрв., капыл., лях., пух., Сл. ПЗБ), ’дружбакі, сябры’ (ваўк., лях., пух., Сл. ПЗБ). Дапускаецца запазычанне з польск. towarzystwo з шырокім колам значэнняў, аднак, паводле Векслера (Гіст., 176), у выніку адзначанага ў XV-XVI стст. спрашчэння збегу зычных шляхам адпадзення пачатковага ш перад с: таварыш > таварыства, параўн. у Насовіча: тавары́шства (товари́шство) побач з тавары́ства (товари́ство) ’прыяцельства, сяброўства’, ’група людзей аднаго рамяства або звання’ (Нас.). Гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

massacre

[ˈmæsəkər]

1.

n.

разьня́ f., ма́савае забо́йства (людзе́й ці жывёлы)

2.

v.t.

лю́та забіва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unsociable

[ʌnˈsoʊʃəbəl]

adj.

1) нетавары́скі

unsociable behavior — нетавары́скія паво́дзіны

2) які́ ўніка́е людзе́й (пра асо́бу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

панаса́джваць¹, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. чаго. Насадзіць¹ вялікую колькасць якіх-н. раслін.

П. дрэў.

2. каго-чаго. Змясціць, размясціць дзе-н. вялікую колькасць каго-н, чаго-н.

П. людзей на аўтамашыну.

П. булак у печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)