падму́ркавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да падмурка (у 1 знач.); прызначаны для падмурка. І першы падмуркавы камень Пайшоў ад яго [старшыні] па руках. Калачынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
часа́мі, прысл.
Тое, што і часам. Падскакваў часамі плуг, зачапіўшы парогам камень. Баранавых. — Ты не з горада, часамі? — запытаў Анікей. — У гадаў, браце... Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
petrify [ˈpetrɪfaɪ] v.
1. напало́хаць, напужа́ць
2. здранцве́ць;
I was petrified with horror. Я змярцвеў ад жаху.
3. ператвары́цца ў ка́мень; акамяне́ць, скамяне́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
rip1 [rɪp] n. разры́ў, прарэ́х, прарэ́ха;
There was a rip in the tire caused by a sharp stone. Востры камень прадзіравіў шыну.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Márkstein
m -(e)s, - ме́жавы ка́мень; перан. паваро́тны пункт, вяха́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
brukowiec
м.
1. камень (для брукавання);
2. разм. бульварная газета
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
спужа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Адчуць страх перад кім‑, чым‑н. Света ўсяго баіцца ў лесе, не толькі мурашак і жаб. Баіцца нават птушак, дзікіх качак учора спужалася — крычала на ўсю Сырніцу. Пташнікаў. [Антось:] — Летняя ноч кароткая, а цягнуць камень праз лес цяжка .. А тут стала займацца на золак, у Сверанаве заспяваў певень, дык нячысцік спужаўся, кінуў камень ды ходу наўцёкі... С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гі́псавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гіпсу, складаецца з гіпсу (у 1 знач.). Гіпсавы пласт. Гіпсавы камень. // Зроблены з гіпсу. Гіпсавы бюст. Гіпсавая павязка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лайда́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.
Разм. неадабр. Бяздзейнічаць, лодарнічаць; ухіляцца ад работы, ад абавязкаў. Пакуль дзяўблі камень, працавалі нехаця, асабліва лайдачылі Муха і Фрыд. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
незапа́мятны, ‑ая, ‑ае.
Вельмі даўні. Ляжыць гэты белы камень тут з незапамятных часоў, і старыя кажуць, што ад яго і назва вёскі пайшла — Белая. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)