pocztowy

pocztow|y

паштовы;

skrzynka ~a — паштовая скрынка;

urząd ~y — пошта; паштовае аддзяленне;

znaczek ~y — марка;

opłata ~a — паштовы збор;

gołąb ~y — паштовы голуб

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zbiorowy

zbiorow|y

зборны; калектыўны; сумесны;

~е wysiłki — сумесныя намаганні;

bezpieczeństwo ~е — калектыўная бяспека;

~е wydanie dzieł — збор твораў;

rzeczownik ~y грам. зборны назоўнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

По́пыт ’патрабаванне на рабочую сілу, тавар, патрэба’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр.), укр. по́пит ’запатрабаванне (тавару, асобы), патрэба; папулярнасць’, польск. popyt ’запатрабаванне (тавару, асобы), патрэба, папулярнасць’. Насуперак Банькоўскаму (2, 702), які лічыць польск. popyt калькай ням. Nachfrage ’тс’, можа разглядацца як самастойнае славянскае аддзеяслоўнае ўтварэнне з прыстаўкай по- і семантыкай выніковасці дзеяння ад пытацца (гл.), як і шэраг падобных утварэнняў, параўн. пабо́р, пада́так, паку́пка, рус. побо́р, поку́пка, по́дать, польск. pobór, podatek, ст.-польск. pokup, popłat, podaz, чэш. poptávka, славац. poplatok ’плата, збор’, славен. poprašanje ’запрос, пытанне, апытванне’, poplača ’заробак’, popúst ’зніжка’, якім адпавядаюць рознапрыставачныя, у тым ліку беспрыставачныя формы з ням. мовы: Kauf ’пакупка’, Lohn ’заробак’, Befrage ’запрос’, Unterlass ’зніжка’ і інш. У першасным значэнні попыт, імаверна, азначала ’запытанне, распытванне пра належнасць тавару’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

code

[koʊd]

1.

n.

1) ко́дэкс -у m.

code of laws — збор зако́наў

civil code — цыві́льны ко́дэкс

criminal code — крыміна́льны ко́дэкс

2) код -у m., сыгналізацы́йная сыстэ́ма

the Morse code — код Мо́рзэ

3) шыфр -у m.; умо́ўныя знакі́

2.

v.t.

шыфрава́ць, перадава́ць ко́дам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

collective

[kəˈlektɪv]

1.

adj.

1) супо́льны; агу́льны, збо́рны

the collective wisdom of Congress — супо́льная му́драсьць Кангрэ́су

collective number — збо́рны лічэ́бнік

2) калекты́ўны

collective farming — калекты́ўная гаспада́рка

2.

n.

1) збо́рны назо́ўнік

2) су́ма f., збор -у m.

3) калекты́ўнае прадпрые́мства, калга́с -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

commission [kəˈmɪʃn] n.

1. камі́сія, камітэ́т;

a commission of inquiry камі́сія па рассле́даванні;

appoint/establish/constitute a commission ствары́ць камі́сію

2. камісі́йны збор, камісі́йныя;

charge 10 per cent commission браць дзе́сяць працэ́нтаў камісі́йных

3. паўнамо́цтва; даручэ́нне; даве́ранасць; зака́з;

in commission упаўнава́жаны

4. афіцэ́рскае зва́нне;

gain/get one’s commission атрыма́ць афіцэ́рскае зва́нне;

resign one’s commission пайсці́ ў адста́ўку

5. учыне́нне (якой-н.) праві́ннасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прыго́н перан. ’грамадскі лад, заснаваны на прыгонным праве; прыгонніцтва; дармавая прымусовая праца сялян на памешчыка ў часы прыгоннага права; паншчына; збор працаўнікоў, якіх прыгналі на паншчыну’ (Мік., Мядзв., Др.-Падб., Нас., Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Касп., ТСБМ, ЛА, 3), прыго́н, пріго́н ’прыгон, паншчына’ (клім., Бяльк.), прыго́н, прыгуо́н ’тс’ (Сл. ПЗБ), прыго́ншчына ’прыгонніцтва’ (Нік. Очерки), прыго́ннік ’прыгонны селянін; працаўнік, якога прыгналі на паншчыну; працаўнік, якога нанялі на пэўны тэрмін працаваць 2–3 дні ў тыдзень’ (Нас., Ласт., Байк. і Некр., Касп.), прыго́нка, прыго́нніца ’прыгонная сялянка; працаўніца, якую прыгналі на паншчыну’ (Нас.); параўн. з процілеглымі значэннямі: прыго́ннік ’памешчык, які карыстаўся прыгонным правам, меў прыгонных сялян; рэакцыянер’ (ТСБМ), прыго́ншчык ’той, хто прыганяе або назірае за працай на паншчыне, падганяе да працы’ (Нас., Байк. і Некр.). Ст.-бел. пригнати, пригоняти, пригнатися, пригонатаи ’наглядчык’ (Сл. Скарыны). Да прыганя́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пусто́та ’пусты, легкадумны чалавек’ (ТС), параўн. укр. пустота ’свавольства’; збор. ’гарэзнікі’, польск. pustota ’пустата ў галаве, легкадумнасць, свавольства’. Арэальнае семантычнае ўтварэнне ад пусты ’несур’ёзны, легкадумны’, цэнтр якога з акцэнталагічнага пункту погляду, магчыма, знаходзіўся на польскай тэрыторыі, параўн., аднак, у польскай падольскай гаворцы “swawola w znaczeniu tak obszemem і niewłasciwem, że і wybicie okna і ukradzenie koni lub opalenie domu zarówno pustotą nazywają” (Крэмер, Słowniczek, 311), што сведчыла б пра ўсходнеславянскі цэнтр інавацыі; паралельнае да пустата ’пустая, парожняя прастора’ (ТСБМ, Нар. словатв.), ’неўрадлівае поле’ (шкл., Мат. Гом.), укр. пустота ’тс’, рус. пустота ’тс’, польск. pustota ’тс’, в.-луж. pustota ’тс’, чэш. pustota ’тс’, славен. pustota ’неапрацаванае, закінутае поле’ (з 1286 г., гл. Бязлай, 3, 138), балг. пустота ’пустая, незанятая прастора’, макед. nycmomuja ’тс’. Усё да *pustь, ад якога, магчыма, прасл. *pustota. Параўн. пустэча (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

komplet, ~tu

komple|t

м.

1. камплект; набор; склад;

w ~cie — у поўным складзе;

~t czcionek палігр. гарнітура шрыфту;

~t dzieł — збор твораў;

2. група навучэнцаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tax​1 [tæks] n. пада́так, по́шліна, збор;

incomе tax падахо́дны пада́так;

national/local taxes дзяржа́ўныя/мясцо́выя пада́ткі;

inheritance tax пада́так на спа́дчыну;

profits tax пада́так на прыбы́так;

tax rates велічыня́ пада́ткаў;

lower/reduce tax rates памянша́ць пада́ткі;

impose/levy a tax on smb. абклада́ць пада́ткам каго́-н.

♦

a tax on smth. цяжа́р, ярмо́ над чым-н. This is a tax on his health. Гэта падрывае яго здароўе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)