юкагі́ры, ‑аў; адз. юкагір, ‑а, м.; юкагірка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. юкагіркі, ‑рак; ж.

Народ, які жыве ў Якуцкай АССР і Магаданскай вобласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траглады́т

(лац. troglodyta, ад гр. troglodytes = які жыве ў пячоры)

1) першабытны пячорны чалавек;

2) перан. грубіян, некультурны чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

helpless

[ˈhelpləs]

adj.

1) бязра́дны, беспара́дны; бездапамо́жны; кво́лы

2) без дапамо́гі ці ахо́вы

3) які́ жыве́ ў няста́чы е́днасьці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

komornik

м.

1. судовы выканаўца;

2. уст. беззямельны селянін, які жыве ў чужой хаце;

3. кватарант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нага́йцы, ‑аў; адз. нагаец, ‑гайца, м.; нагайка, ‑і, ДМ ‑гайцы; мн. нагайкі, ‑гаек; ж.

Народ, які жыве пераважна ў Стаўрапольскім краі і Дагестанскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нганаса́ны, ‑аў; адз. нганасанін, ‑а, м.; нганасанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. нганасанкі, ‑нак; ж.

Народ, які жыве ў Таймырскай аўтаномнай акрузе Краснаярскага краю РСФСР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суро́к, ‑рка, м.

Невялікі грызун сямейства вавёркавых, які жыве ў глыбокіх норах, зімой уладае ў спячку. Зрэдку даносіўся крык савы, кароткі свіст перапалоханага сурка. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тамі́лы, ‑аў; адз. таміл, ‑а, м.; тамілка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. тамілкі, ‑лак; ж.

Народ, які жыве ў Індыі, Шры-Ланка, Малайзіі, Бірме, Аўстраліі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохпе́рстка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Трохпальцая птушка атрада жураўлепадобных, якая жыве пераважна ў тропіках і субтропіках і па выгляду нагадвае перапёлку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́ндравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тундры; з’яўляецца тундрай. Тундравая зона. // Уласцівы тундры. Тундравая глеба. // Які жыве, расце ў тундры. Тундравая расліннасць. Тундравая курапатка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)