Вывесці з раўнавагі, не даючы спакою; змучыць, дапячы. Холад даняў. □ Бо кожны выслужыцца хоча: Адно гаворыць табе ў вочы, Але другое ў мыслях мае, І ўжо здарэння не мінае На чым хоць-небудзь зло спагнаць, Як мае быць цябе даняць.Колас.Як дайме ліха, прарэжуцца зубы.З нар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераве́сціся
1. (заднагомесцанадругоеі г. д.) sich versétzen lássen*;
2. (знікнуць) verschwínden*vi (s); áusgehen*vi (s), álle sein [werden] (прагрошы, таварыі г. д.); áussterben*vi (s) (пражывёл)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перабаўля́цьIнесов., разг. (лишнее) передава́ть; дава́ть бо́льше, чем сле́дует
перабаўля́цьIIнесов., разг.
1. переправля́ть;
2. (в другое место) перета́скивать, передвига́ть;
1, 2 см. пераба́віць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хрен хрэн, род. хрэ́ну м.;
◊
хрен ре́дьки не сла́щепогов. хрэн за рэ́дзьку не саладзе́йшы; як там не смята́на, так тут не сыро́ватка; адно́ — гара́чка, а друго́е — баля́чка;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закі́дваццанесов.
1. заки́дываться;
2. (принимать другое положение) заки́дываться; (о голове — ещё) запроки́дываться;
1, 2 см. закі́нуцца 1, 3;
3.страд. забра́сываться; заки́дываться; зава́ливаться; зашвы́риваться; запроки́дываться; см. закі́дваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераблы́твацьнесов.
1.в разн. знач. перепу́тывать; (принимать одно за другое — ещё) сме́шивать, спу́тывать; (приводить в беспорядок — ещё) переме́шивать;
2.разг. (передавая, искажать) перевира́ть;
1, 2 см. пераблы́таць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перахрысці́цьсов.
1. перекрести́ть;
2. (в другую веру) перекрести́ть; окрести́ть;
3.разг. (дать другое название, имя, прозвище кому-, чему-л.) окрести́ть;
4. прост. огре́ть;
п. бізуно́м — огре́ть пле́тью
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
БІ́ДЭР (Ішувук) Герман
(н. 21.10.1941, Маркерсдорф, Аўстрыя),
аўстрыйскі славіст. Д-р філасофіі (1970), з 1986 д-р габілітаваны. Скончыў Венскі ун-т (1970). З 1971 у Зальцбургскім ун-це. Даследуе сінхронную і дыяхронную лінгвістыку, моўныя кантакты, гісторыю мовы, моўную палітыку: «Нямецкія словаўтваральныя элементы ў славянскіх мовах» (т. 1—2, 1985) і інш. Непасрэдна бел. тэматыцы прысвечаны артыкулы «Літоўскі статут 1529 г.» (1973), «Літоўскі статут 1588 г.» (1974), «Першае і другое адраджэнне беларускай мовы і культуры» (1991), «Моўная сітуацыя ў Беларусі» (1993). Прачытаў у Зальцбургскім ун-це курс лекцый «Беларуская мова для русістаў» (1982).
Тв.:
Sprachenpolitische Tendenzen in Weissrussland. Vien, 1995.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
паро́дыя, ‑і, ж.
1. Твор, сатырычны або камічна падроблены пад іншы твор. У гэты перыяд нашага сумеснага жыцця ўзнікла думка паспрабаваць свае сілы ў літаратурнай пародыі.Хведаровіч.
2.перан. Знешняе, няўдалае перайманне чаго‑н., скажонае падабенства да чаго‑н. А боты штосьці не ішлі, Пакупнікі іх абміналі... Па-першае, шалёная цана, А па-другое, не абутак, а пародыя адна.Валасевіч.
[Грэч. parödia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)