раззвані́цца, ‑званюся, ‑звонішся, ‑звоніцца.

Разм. Пачаць доўга і моцна званіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расцвы́ркацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць доўга, бесперастанку цвыркаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozwodzić się

незак.

1. разводзіцца;

2. ( nad czym) доўга гаварыць пра што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́стаяць, -таю, -таіш, -таіць; -тай; зак.

1. што. Прастаяць доўга або з цяжкасцю.

В. чаргу за білетам.

В. на нагах цэлую змену.

2. перан. Не паддацца, вытрымаць, устаяць.

В. супраць ворага.

В. у барацьбе.

|| незак. высто́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

усе́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; зак.

Застацца сядзець, утрымацца ад таго, каб устаць.

Хлопчык хвіліны на месцы не ўседзіць.

Хіба ў такую пагоду ўседзіш у хаце.

Ледзь уседзеў на месцы ад нечаканасці.

На гэтай пасадзе ён доўга не ўседзеў (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Распаця́ківаць ’марудзіць, доўга разважаць услых, перш чым зрабіць што-небудзь’ (ветк., Ск. нар. мовы). Няясна; магчыма, да цяка́ць, ціка́ць ’высочваць, шукаць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перадо́л Месца, дзе доўга стаіць вада і вымакае пасеў; ніз, нізкая мясцовасць (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

папака́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Ка́паць доўга, неаднаразова; нака́паць многа чаго‑н.

папакапа́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; зак., што і чаго.

Разм. Капа́ць доўга, неаднаразова; накапа́ць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́жань, ‑жня, м.

Разм. Чалавек, які любіць доўга спаць, ляжаць; лодар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папагры́зціся, ‑зуся, ‑зешся, ‑зецца; ‑зёмся, ‑зяцеся; зак.

Разм. Грызціся доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)