парфі́р

(гр. porphyreos = пурпуровы)

вулканічная горная парода, у якой асобныя крышталі вылучаюцца з асноўнай масы сваёй велічынёй ці колерам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

торфавівіяні́т

(ад торф + вівіяніт)

горная парода, якая складаецца з торфу і вівіяніту, выкарыстоўваецца як мясцовае арганічнае і фасфатнае ўгнаенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

траверці́н

(іт. travertino)

горная парода, нацёчныя адклады вуглякіслага кальцыю (кальцыту, араганіту) з халодных ці гарачых мінеральных крыніц; вапняковы туф.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыяба́з

(фр. diabase, ад гр. diabasis = пераход, пераправа)

горная парода даўняга вулканічнага паходжання, падобная на базальт; выкарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інтрузі́ў

(ад лац. intrusus = увапхнуты)

горная парода, якая ўтварылася пры застыванні магмы ў тоўшчы зямной кары ва ўмовах высокага ціску.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кізельгу́р

(ням. Kieselgur)

інфузорная зямля, рыхлая, лёгкая і порыстая горная парода, якая выкарыстоўваецца ў шкляной, керамічнай і іншых галінах прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манцані́т

(ад іт. Monzoni = назва гары ў Альпах)

магматычная горная парода, якая складаецца пераважна з каліевага палявога шпату і плагіяклазу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мігматы́т

(гр. migma, -atos = сумесь, мешаніна)

горная парода, якая ўтварылася ў выніку пранікнення магмы ў тыя пароды, якія існавалі раней.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нары́т

(нарв. norit, ад Norge = Нарвегія)

магматычная горная парода групы габра, адметнай асаблівасцю якой з’яўляецца прысутнасць рамбічнага піраксену замест манакліннага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плагіягне́йс

(ад гр. plagios = косы + гнейс)

метамарфічная горная парода, сланцаватая разнавіднасць гнейсаў, якая складаецца з плагіяклазу, кварцу і цемнаколерных мінералаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)