кампрымі́раваць

(лац. comprimere = сціскаць)

падвяргаць газ сцісканню кампрэсарам для яго звадкавання з мэтай атрымаць з яго якія-н. рэчывы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вуглякі́слы хім kóhlensauer;

вуглякі́слы газ Kóhlensäuregas n -es, Kóhlensäure f -, -n;

вуглякі́слае жале́за kóhlensaures Éisen;

вуглякі́слая мінера́льная крыні́ца Sáuerbrunnen m -s, -;

вуглякі́слыя ва́нны Karbónsäurebäder pl;

вуглякі́слыя со́лі Karbonáte pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

discharge​2 [dɪsˈtʃɑ:dʒ] v.

1. разгружа́ць (што-н.)

2. law апра́ўдваць (падсуднага), вызваля́ць (з турмы)

3. fml выко́нваць (абавязкі)

4. выпла́чваць (даўгі)

5. (from) звальня́ць (з працы, з арміі); выпі́сваць; выпі́свацца (з бальніцы)

6. fml выстрэ́льваць, страля́ць (з ружжа)

7. спуска́ць (газ, вадкасць)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

слезаце́чны

1. (пра вочы) tränend;

2. (які абумоўлівае выдзяленне слёз) tränenerregend, tränenerzeugend, Áugenreiz-;

слезаце́чнае атру́тнае рэ́чыва вайск Áugenreizstoff m -(e)s, -e; tränenerregender Kámpfstoff;

слезаце́чны газ Tränengas n -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

błotny

błotn|y

1. гразевы;

kąpiele ~e — гразевыя ванны;

2. балотны;

rośliny ~e — балотныя расліны;

gaz ~y — балотны газ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Газні́к газні̑ца ’газоўка’ (БРС), газні́ца (Шат., Бяльк., Касп., Др.-Падб., Яруш., Гарэц., Інстр. I), газу́лька (Шат.). Утварэнне ад газа (гл.), але дэталі гісторыі гэтых слоў пакуль што не зусім ясныя. Можна меркаваць, што гісторыя іх узнікнення і пашырэння на ўсх.-слав. тэрыторыі досыць складаная. Аб гэтым сведчыць тое, што падобныя словы ёсць ва ўкр. мове. Так у Грынчанкі з розных месц Украіны адзначаецца: газни́к, газни́ця, га́сни́к, га́сни́ця ’газоўка’. Вельмі цікавым з’яўляецца і тое, што падобных слоў няма ў польск. гаворках (гл. у Карловіча), але ў рус. ёсць га́сник, га́сни́ца ’газоўка’ (гл. СРНГ, 6, 151–152), га́зник ’тс’ (там жа, 94), як і гас > газ ’газа’ (там жа, 93–94, 150).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вінілацэтыле́н

(ад вініл + ацэтылен)

арганічнае злучэнне, ненасычаны вуглевадарод, газ, які лёгка ператвараецца ў бясколерную вадкасць; выкарыстоўваецца пры вырабе сінтэтычных каўчукоў, лакаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

gasman

[ˈgæsmæn]

n., pl. -men

1) газаві́к -а́ m.

2)

а) рабо́тнік, які́ чыта́е га́завыя лічы́льнікі

б) збо́ршчык гро́шаў, нале́жных кампа́ніі за даста́ўлены газ

3) газаправо́дчык -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

hook​2 [hʊk] v.

1. выгіна́цца

2. лаві́ць на кручо́к, падчапі́ць (што-н.);

hook a fish злаві́ць ры́бу;

She has hooked a husband. Яна падчапіла сабе мужа.

hook up [ˌhʊkˈʌp] phr. v. устана́ўліваць, манці́раваць;

hook up a telephone устанаві́ць тэлефо́н;

hook up the gas падключы́ць газ

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

газлі́фт

(ад газ​1 + ліфт)

прыстасаванне для пад’ёму вадкасці сціснутым паветрам, якое змешваецца з ёю, напр. нафты і вады з буравых свідравін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)