эўка́псіс

(н.-лац. eucapsis)

каланіяльная сіне-зялёная водарасць сям. глеякапсавых, якая пашырана ў планктоне непраточных вадаёмаў і на тарфяных балотах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

актынаме́трыя

(н.-лац. actinotaenium)

аднаклетачная зялёная водарасць сям. касмарыевых, якая трапляецца ў невялікіх вадаёмах, рэках, на эўтрофных і мезатрофных сфагнавых балотах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

актыне́ла

(н.-лац. actinella)

дыятомавая прэснаводная водарасць сям. эўноцыевых, якая пашырана ў Бразіліі, Скандынавіі, на Далёкім Усходзе і на поўначы Еўропы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гамео́трыкс

(н.-лац. homoeothrix)

ніткаватая сіне-зялёная водарасць сям. гамеотрыксавых, пашыраная ў прэсных стаячых і цякучых водах, у слізі іншых водарасцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ганатазіго́н

(н.-лац. gonatozygon)

ніткаватая зялёная водарасць сям. ганатазігавых, якая трапляецца ў планктоне тарфяных вадаёмаў і абрастаннях, рэках, лужынах, сфагнавых балотах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дактылакако́псіс

(н.-лац. dactylococcopsis)

аднаклетачная або каланіяльная сіне-зялёная водарасць сям. какабактрэйных, якая пашырана ў планктоне стаячых вадаёмаў, радзей на сушы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

какамі́кса

(н.-лац. coccomyxa)

аднаклетачная або каланіяльная водарасць сям. анкістрадэсмавых, якая пашырана ў прэсных вадаёмах, трапляецца ў глебе, на кары дрэў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каліе́ла

(н.-лац. koliella)

аднаклетачная або ніткаватая зялёная водарасць сям. элакатотрыксавых, якая трапляецца ў планктоне азёр, рэк, у глебе, на снезе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кауле́рпа

(н.-лац. caulerpa, ад гр. kaulos = сцябло + herpo = паўзу)

зялёная водарасць класа сіфонавых, якая пашырана ў трапічных і субтрапічных морах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

меры́дыян

(н.-лац. meridion)

каланіяльная дыятомавая водарасць сям. фрагілярыевых, якая трапляецца ў чыстых прэсных водах на камянях, раслінах, нярэдка ў планктоне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)