нала́дзіць, нала́джваць
1. in Gang [Órdnung] bríngen*; éinrichten vt; in die Wége léiten; instánd [in Stand] setzen (машыну і г. д.); муз stímmen vt;
2.:
нала́дзіць канта́кты Kontákte knüpfen [ánbahnen];
нала́дзіць адно́сіны Bezíehungen áufnehmen*;
3. (арганізаваць) organisíeren vt; veránstalten vt (вечар, канцэрт і г. д.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
overnight
1. [,oʊvərˈnaɪt]
adv.
1) на́нач; на адну́ ноч, праз ноч
to stay overnight — пераначава́ць
2) ра́птам, адра́зу, ху́тка
3) учо́ра ўве́чары
2. [ˈoʊvərnaɪt]
adj.
1) начны́
an overnight stop — прыпы́нак на́нач, начны́ прыпы́нак
2) які́ адбы́ўся ўчо́ра ўве́чары
3.
n.
учо́рашні ве́чар
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
зя́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Шырока раскрываючы рот, хапаць паветра. Зяваць ротам.
зява́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; незак.
1. Міжвольна глыбока ўдыхаць паветра шырока раскрытым ротам (пры жаданні спаць, стоме і пад.); пазяхаць. Зяваць увесь вечар. □ [Паўлінка:] Нешта спаць як бы хочацца. (Зявае). Купала.
2. Быць няўважлівым, някемлівым; упускаць зручны выпадак. — Ну дык вось, браткі, пакуль у вёсцы такія парадкі, трэба не зяваць. Прыпасайце зброю. Федасеенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
набярэ́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Размешчаны на беразе, каля берага. Ліна апранула плашч і падалася на бульвар да набярэжнага парапета. Хомчанка. Аднойчы пад вечар, ідучы з працы па набярэжным бульвары, Міхась нечакана сустрэў.. франтавіка з іх вёскі. Машара.
2. у знач. наз. набярэ́жная, ‑ай, ж. Бераг, умацаваны сцяной з граніту, каменю і г. д. Гранітная набярэжная. // Вуліца, якая ідзе ўздоўж такога берага. Буднік дайшоў да універсітэцкай набярэжнай. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́зны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і позні. Ужо позны час, глыбока ночка, А хлапчукі сядзяць маўкліва І навакол глядзяць пужліва. Колас. Ўжо пара мне дадому збірацца, — Вечар позны, а час не стаіць. Багдановіч. — Прыйшлі багатыя і дурныя людзі і забілі .. [птушку] і піскляняты цяпер прападуць: вывадак позны. Самуйлёнак. Мой сябар.. моцна лае мяне за такое пазнае спаннё. Трэба зараз жа ехаць з ім у маёнтак. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сі́нька, ‑і, ДМ ‑ньцы; Р мн. ‑нек; ж.
1. Дзеянне паводле, знач. дзеясл. сініць.
2. Сіняя фарба, якая выкарыстоўваецца для падсіньвання бялізны, паперы і пад. Сінька для бялізны. / у вобразным ужыв. Вечар сіньку развёў за акном. Гілевіч.
3. Спец. Афарбаваная ў сіні колер капіравальная папера для размножвання чарцяжоў; чарцёж на такой паперы. Дывінец разгарнуў сіньку — рабочы чарцёж, са здзіўленнем паглядзеў на загатоўкі. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сшарэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
1. Стаць шэрым. — Што такое? Нічога не разумею! — выціснуў .. [Цімох] з сябе, спалатнеўшы, альбо больш дакладна сказаць — сшарэўшы, бо ягоны твар сваім колерам зраўняўся з колерам дыму. Дубоўка. Мне здалося, што драўляны будынак, пабудаваны літарай «П», сшарэў. Місько.
2. безас. Пра надыход змроку, вечара. На дварэ ўжо сшарэла, калі .. [Ліда] апынулася каля дзвярэй свайго дома. Чарнышэвіч. Непрыкметна сшарэла, разам з дажджом прыйшоў вечар. Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
przemilczeć
przemilcz|eć
зак.
1. змаўчаць, замаўчаць;
~ałem jego nieobecność w pracy — я змаўчаў пра яго адсутнасць на працы;
2. прамаўчаць;
~ał cały wieczór — ён прамаўчаў увесь вечар
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
музыка́льный
1. музы́чны;
музыка́льный инструме́нт музы́чны інструме́нт;
музыка́льный ве́чер музы́чны ве́чар;
музыка́льный магази́н музы́чны магазі́н;
музыка́льное произведе́ние музы́чны твор;
музыка́льная дра́ма музы́чная дра́ма;
музыка́льное ударе́ние лингв. музы́чны на́ціск;
2. (одарённый музыкальными способностями) музыка́льны;
музыка́льный слух музыка́льны слых;
музыка́льная нату́ра музыка́льная нату́ра.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
прописа́ть сов., в разн. знач. прапіса́ць;
прописа́ть в кварти́ру сестру́ прапіса́ць у кватэ́ру сястру́;
прописа́ть больно́му табле́тки прапіса́ць хво́раму табле́ткі;
весь ве́чер прописа́л уве́сь ве́чар прапіса́ў;
прописа́ть в газе́те прост. прапіса́ць у газе́це;
◊
прописа́ть и́жицу прапіса́ць і́жыцу; по́рткі скро́іць; гаро́ху засы́паць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)