Verbum

анлайнавы слоўнік

unfamiliar [ˌʌnfəˈmɪliə] adj.

1. незнаёмы, чужы́;

His face is not unfamiliar to me. Я яго недзе бачыў.

2. (with) незнаёмы, неазнаёмлены;

I’m unfamiliar with the habits of the country. Я не ведаю звычаяў гэтай краіны.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грыме́ць несов., прям., перен. греме́ть; (о громе, орудии и т.п. — ещё) грохота́ть;

гром ~мі́ць — гром греми́т (грохо́чет);

~ме́ў вае́нны арке́стр — греме́л вое́нный орке́стр;

яго́ імя́ ~ме́ла па ўсёй акру́зе — его́ и́мя греме́ло по всей окру́ге

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rouse

[raʊz]

v.t.

1) будзі́ць

I was roused by the ring of the telephone — Мяне́ разбудзі́ў звано́к тэлефо́на

2) пабуджа́ць, узбуджа́ць, узьніма́ць

He was roused to anger by the insult — Абра́за раззлава́ла яго́

пад’ём -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

personally

[ˈpɜ:rsənəli]

adv.

1) асабі́ста

2) што да каго́

Personally I differ from you — Што да мяне́, то я не пагаджа́юся з ва́мі

3) як асо́бу, як чалаве́ка

We like him personally, but — Мы лю́бім яго́ як чалаве́ка, а́ле

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

goad

[goʊd]

1) кій кі́я m. (для паганя́ньня жывёлы)

2) узбуджа́льнік -а m., сты́мул -у m.; шпо́ра f.

v.t.

1) паро́ць; паганя́ць (кі́ем, шпо́рай)

2) пабуджа́ць, прымуша́ць

Hunger goaded him to steal — Го́лад прыму́сіў яго́ кра́сьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дэмакра́тыя

(фр. démocratie, ад гр. demos = народ + kratos = улада)

1) форма дзяржаўнага кіравання, заснаваная на прызнанні народа крыніцай улады (проціл. аўтарытарызм); 2) прынцып арганізацыі дзейнасці калектыву, заснаваны на раўнапраўным удзеле ўсіх яго членаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

зо́мбі

(англ. zombie, ад афр. zumbi = фетыш)

1) мярцвяк у афрыканскай міфалогіі, які выконвае волю таго, хто выклікаў яго дух;

2) перан. чалавек, здольны раўнадушна рабіць учынкі пад уздзеяннем чужой, пераважна злой волі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

супермэ́н

(англ. superman, ад лац. super = над, звыш + + англ. man = чалавек)

1) герой дэтэктываў, коміксаў, кінабаевікоў, надзелены нязвыклымі якасцямі, якія робяць яго непераможным, абаяльным;

2) іран. чалавек, упэўнены ў сваёй перавазе над іншымі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

жыццё, -я́, н.

1. Сукупнасць з’яў, якія адбываюцца ў арганізмах, асобая форма існавання і руху матэрыі, якая ўзнікла на пэўным этапе яе развіцця.

Узнікненне жыцця на Зямлі.

Ж. раслін.

Законы жыцця.

2. Фізіялагічнае існаванне чалавека, раслін, усяго жывога ад зараджэння да смерці.

Ж. — бясцэнны дар.

3. Час такога існавання ад яго ўзнікнення да канца, а таксама ў які-н. яго перыяд.

Кароткае ж.

Пад канец жыцця.

Ж. пражыць — не поле перайсці (прыказка).

4. Дзейнасць грамадства і чалавека ў розных праявах.

Грамадскае ж.

Вясковае ж.

5. Навакольная рэчаіснасць.

Сувязь навукі з жыццём.

Правесці прапанову ў ж.

6. Ажыўленне, праяўленне дзейнасці, энергіі.

На вуліцы чулася ж.

◊

Аддаць жыццё за каго-, што-н. — памерці, ахвяраваць сабой.

Даць жыццё каму-н. — нарадзіць каго-н. (высок.).

Кончыць жыццё — памерці.

Не ад добрага жыцця — з гора, з бяды, не па сваёй ахвоце.

Не на жыццё, а на смерць — не шкадуючы жыцця.

Паміж жыццём і смерцю — знаходзіцца ў вельмі небяспечным стане.

Паплаціцца жыццём — загінуць.

Пуцёўка ў жыццё — веды, навыкі і пад., якія даюць магчымасць займацца працоўнай дзейнасцю.

Пытанне жыцця або смерці — пра што-н. вельмі важнае, рашаючае.

|| прым. жыццёвы, -ая, -ае (да 1—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

найсці́, найду́, но́йдзеш, но́йдзе; найшо́ў, -шла́, -шло́; найдзі́; зак.

1. на каго-што. Ідучы, наступіць на што-н.

Н. на купіну.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), на што. Насунуўшыся, закрыць сабою.

Хмара найшла на сонца.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прыйсці ў вялікай колькасці; пранікнуць у якое-н. месца.

Найшло народу на сход.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., на каго. Апанаваць, ахапіць (аб пачуццях).

На яго найшла туга.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Настаць, з’явіцца раптам.

Бяда найшла неспадзявана.

|| незак. нахо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)