паланізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Апалячыць (апалячваць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панайма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Наняць, згадзіць многіх, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаво́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; каго-што.

Разм. Тое, што і папавадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пападо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Тое, што і пападаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папазыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Тое, што і падазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папалічы́ць, ‑лічу, ‑лічыш, ‑лічыць; зак., каго-што.

Разм. Лічыць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папалячы́ць, ‑лячу, ‑лечыш, ‑лечыць; зак., каго-што.

Разм. Лячыць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаму́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Тое, што і папамучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папамуштро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Тое, што і папамуштраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папапа́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Тое, што і папапасвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)