Verbum

дэпута́т, -а, М -та́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Выбарны прадстаўнік, член выбарнай дзяржаўнай установы.

Гарадскі Савет дэпутатаў.

Д.

Нацыянальнага сходу.

2. Выбарная асоба, упаўнаважаная выконваць якія-н. даручэнні.

|| ж. дэпута́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. дэпута́цкі, -ая, -ае.

Д. мандат.

дэпута́цыя, -і, ж.

Група выбарных ці назначаных асоб для выканання якога-н. даручэння, задання.

Накіраваць дэпутацыю.

дэ́раш, -а, мн. -ы, -аў, м.

Конь шэрай масці з прымессю іншага колеру.

дэ́рбі, нескл., н.

Род конных іпадромных спаборніцтваў.

дэ́рвіш, -а, мн. -ы, -аў, м.

Мусульманскі манах, які вядзе аскетычны лад жыцця.

дэрматало́гія, -і, ж.

Галіна медыцыны, якая вывучае хваробы скуры.

|| прым. дэрматалагі́чны, -ая, -ае.

дэрмато́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст у галіне дэрматалогіі.

дэрмаці́н, -у, м.

Від штучнай скуры з нітрацэлюлозным пакрыццём, якая выкарыстоўваецца для абіўкі мэблі, вокладак кніг і інш.

|| прым. дэрмаці́навы, -ая, -ае.

дэрыва́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Бакавое адхіленне снарадаў і куль пры палёце.

2. Адвод вады ад галоўнага рэчышча ракі ў бок па канале.

3. Утварэнне новых слоў ад слова-асновы.

|| прым. дэрывацы́йны, -ая, -ае.

дэса́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Высадка войск на тэрыторыю праціўніка.

Зрабіць д.

2. Войскі, высаджаныя з караблёў, самалётаў і пад. на тэрыторыю праціўніка для баявых аперацый.

Марскі д.

Паветраны д.

Высадзіць д.

|| прым. дэса́нтны, -ая, -ае.

Дэсантныя войскі.