Verbum

ма́нія, ‑і, ж.

1. Псіхічны стан, пры якім свядомасць і пачуцці сканцэнтроўваюцца на якой‑н. адной ідэі. Манія праследавання.

2. перан. Незвычайная цяга, слабасць да чаго‑н.

[Ад грэч. mania — шаленства, захапленне, цяга.]

марыяне́тачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да марыянеткі, марыянетак (у 1 знач.). Марыянетачны тэатр.

2. перан. Які слепа выконвае чыю‑н. волю. Марыянетачная дзяржава. Марыянетачны ўрад.

многакаляро́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Афарбаваны ў некалькі колераў; рознакаляровы. Многакаляровая тканіна.

2. перан. Разнастайны.

3. Спец. Які друкуе ў некалькі колераў. // Надрукаваны ў некалькі колераў. Многакаляровы плакат.

мо́ташны, ‑ая, ‑ае.

1. Ад якога становіцца моташна (у 1, 3 знач.). Моташны пах.

2. перан. Агідны, прыкры. Быў апошні вечар у Адэсе, цягучы і моташны. Мехаў.

нагрува́сціць, ‑ашчу, ‑асціш, ‑асціць; зак., што і чаго.

1. Бязладна накласці, пакідаць, наваліць адну рэч на другую. Нагрувасціць кучу камення.

2. перан. Перапоўніць чым‑н. Нагрувасціць цытат.

накалі́цца, ‑калюся, ‑калішся, ‑каліцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і напаліцца (у 2 знач.).

2. перан. Разм. Дайсці да напружанага, узбуджанага стану.

ненае́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, якога цяжка накарміць; пражэрлівы; заўсёды галодны. Ненаедныя птушкі.

2. перан. Які не можа здаволіцца тым, што мае; прагны. Ненаедная натура. Ненаеднае горла.

пераскака́ць, ‑скачу, ‑скачаш, ‑скача; зак., каго.

1. Абскакаць каго‑н.; абагнаць скачучы.

2. Патанцаваць даўжэй або лепш за каго‑н.

3. перан. Перамагчы, апярэдзіць у чым‑н.

по́лчышча, ‑а, н.

1. Вельмі вялікае войска (звычайна варожае). Варожае полчышча.

2. звычайна мн. (по́лчышчы, ‑чышч і ‑чышчаў); перан.; каго-чаго. Незлічоная, вялікая колькасць, безліч. Полчышчы камароў.

со́пкі, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка разварваецца; рассыпісты. Ды і бульба трапіла смачная — сопкая, разварыстая. Якімовіч. / у перан. ужыв. На сопкім снезе людзі пратапталі сцежкі ля платоў. Пестрак.