Вучы́цілка ’настаўніца’ (Касп.), вучыце́лька ’тс’ (гродз., Цых.). Да вучыцель; форма з націскам на другім складзе ўзнікла пад уплывам польск. nauczycielka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́дзерка ’выдранё, малая выдра’ (Дразд., Інстр. II). Запазычанне з польск. wydzierka ’малая выдра’. Перанос націску адбыўся, відаць, пад уплывам выдра (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

при предлог с предл. пры (кім, чым);

стоя́ть при вхо́де стая́ць пры ўвахо́дзе;

при доро́ге пры даро́зе;

бой при Цуси́ме бой пры Цусі́ме;

лаборато́рия при институ́те лабарато́рыя пры інстыту́це;

он находи́лся всё вре́мя при мне ён знахо́дзіўся ўвесь час пры мне;

служи́ть при шта́бе служы́ць пры шта́бе;

име́ть при себе́ спра́вку с ме́ста рабо́ты мець пры сабе́ даве́дку з ме́сца рабо́ты (пра́цы);

при жела́нии всего́ мо́жно доби́ться пры жада́нні ўсяго́ мо́жна дабі́цца;

при ору́жии пры збро́і;

при встре́че пры сустрэ́чы;

при соде́йствии прису́тствующих пры садзе́йнічанні прысу́тных;

при перехо́де че́рез у́лицу пры перахо́дзе це́раз ву́ліцу;

при по́лном молча́нии пры по́ўным маўча́нні;

чита́ть при электри́честве чыта́ць пры электры́чнасці;

сказа́ть при свиде́телях сказа́ць пры све́дках;

э́то случи́лось при мне гэ́та зда́рылася пры мне; кроме того, иногда переводится также иными предлогами, в частности: а) (в знач. возле, около) каля́ (каго, чаго), ля (каго, чаго); (над) над (чым); (под) пад (чым);

жить при ста́нции жыць пры (каля́, ля) ста́нцыі;

би́тва при Грю́нвальде бі́тва пры Гру́нвальдзе (каля́ Гру́нвальда, ля Гру́нвальда, пад Гру́нвальдам); б) (при наличии) з (са) (кім, чым); (с собой) з сабо́й;

при таки́х зна́ниях пры такі́х ве́дах, з такі́мі ве́дамі;

при тако́м здоро́вье з такі́м здаро́ўем, пры такі́м здаро́ўі;

при часа́х пры гадзі́нніку, з гадзі́ннікам;

де́ньги бы́ли при мне гро́шы былі́ пры мне (са мной);

у него́ при себе́ все бума́ги у яго́ з сабо́й (пры сабе́) усе́ папе́ры; в) (во время, в эпоху) за (каго, што), падча́с (чаго);

при Пари́жской комму́не пры Пары́жскай каму́не, падча́с Пары́жскай каму́ны;

при Миндо́вге пры Міндо́ўгу, за Міндо́ўгам;

при жи́зни пры жыцці́;

при́ смерти пры сме́рці;

при всём том пры ўсім тым;

при э́том пры гэ́тым;

при по́мощи пры дапамо́зе, з дапамо́гай;

при усло́вии пры ўмо́ве; (с условием) з умо́вай;

при зву́ке его́ го́лоса пачу́ўшы яго́ го́лас;

при слу́чае пры вы́падку, калі́ бу́дзе (зда́рыцца) вы́падак;

быть при ме́сте уст. быць на паса́дзе;

оста́ться при свои́х заста́цца пры сваі́х;

быть при де́ле быць заня́тым спра́вай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да забіць ​1.

2. без дап. Пападаць, пранікаць (пра струмені вады, пыл, снег і пад.). З боку двара.. ляпілася некалькі дашчаных сенцаў. Вузкія, абшытыя знадворку стужкамі бляхі, каб не забіваў дождж, яны стаялі радком. Ракітны.

3. Душыць, мучыць (пра кашаль). Кашаль забівае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́льштук, ‑а, м.

Прадмет убору ў форме палоскі тканіны, якая завязваецца пад каўняром сарочкі, блузы вузлом або бантам. Па падсіненую сарочку з накрухмаленымі грудзьмі.. звісалі шырокія хвасты чорнага гальштука. Мурашка.

•••

Піянерскі гальштук — чырвоная касынка піянераў, якая завязваецца вакол шыі доўгімі канцамі наперад.

Залежыць (заліць) за гальштук гл. залежыць.

[Ад ням. Halstuch — шыйная хусцінка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарадкі́, ‑оў; адз. гарадок, ‑дка, м.

Спартыўная гульня, у якой ігракі, падзяліўшыся на дзве групы, выбіваюць бітой з чужога горада (начэрчанага на зямлі квадрата) дурні, расстаўленыя ў форме розных фігур. Згуляць у гарадкі. // Драўляныя цыліндрычныя цуркі для гэтай гульні. Пад шум і гук размах рукі Збіваў здалёку гарадкі. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біру́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

1. Упрыгожанне, падвеска на ланцужку кішэннага гадзінніка, бранзалета і пад.

2. толькі мн. (біру́лькі, ‑нек). Гульня, якая заключаецца ў тым, каб з кучкі дробных прадметаў выбраць кручком адно за адным, не пасунуўшы пры гэтым астатніх.

•••

Гуляць у бірулькі гл. гуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяро́завік, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Бярозавы сок. Нахіліўшыся да нязграбнага асінавага карытца, .. [дзяўчына] чэрпае насатым кубкам халодны бярозавік, маленькімі глыткамі п’е салодкі сок. Стаховіч. Помню: ледзь канчаліся марозы, З выраю вярталіся шпакі, Мы гурбою беглі да бярозы Ставіць пад бярозавік латкі. Гаўрусёў.

2. ‑а. Тое, што і падбярозавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валацу́га, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑цузе, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Бяздомны чалавек, які не мае пэўнага прыстанішча і заняткаў; бадзяга. Бежанства зблытала.. [Сёмкавы] разлікі, выбіла з-пад ног падпору і вось — перад.. [Рыгорам] бяздомны валацуга. Гартны. // Лаянк. Пра таго, хто любіць валачыцца, цягацца без справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бастава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.

Арганізавана спыняць працу з мэтай дамагчыся ад капіталістычных прадпрыемцаў або ўрада задавальнення эканамічных або палітычных патрабаванняў. Той самай зімы, пад вясну, на хімічнай фабрыцы, у горадзе, баставалі рабочыя. Чорны. // перан. Разм. Выказваючы сваё незадавальненне чым‑н., адмаўляцца ад ўдзелу ў якой‑н. рабоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)