Verbum

нахі́льны, -ая, -ае.

Які адхіляецца ад вертыкальнага або гарызантальнага становішча.

Н. пласт.

Нахільная шахта.

нахіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

1. Наспех накінуць, апрануць на сябе што-н.

Н. паліто на плечы.

2. Нахіліць да зямлі (разм.).

Сядзе пчала на кветачку, нахіне яе да зямлі.

|| незак. нахіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

нахле́бнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто жыве на чужыя сродкі, на чужым хлебе.

|| ж. нахле́бніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

нахлусі́ць, -лушу́, -лу́сіш, -лу́сіць; -лу́шаны; зак., што, чаго і без дап.

Нагаварыць няпраўды, налгаць.

Гэта ж ён нахлусіў пра суседскага хлопца.

нахлы́нуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зак.

1. Імкліва набегчы, нацячы ў вялікай колькасці.

Нахлынула хваля.

2. перан. Раптоўна прыйсці, набегчы, з’явіцца ў вялікай колькасці.

Нахлынуў натоўп.

3. перан. Узнікнуць, з’явіцца (пра думкі, пачуцці і пад.).

Нахлынулі ўспаміны.

нахлябта́цца, -лябчу́ся, -ле́бчашся, -ле́бчацца; -лябчы́ся; зак. (разм.).

1. Уволю пахлябтаць.

2. Напіцца гарэлкі, віна (груб.).

Нахлябтаўся, што сцежкі не бачыць.

нахма́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рыцца; зак.

Пакрыцца, аблажыцца хмарамі (пра неба).

Нахмарылася, ці не будзе дажджу?

|| незак. нахма́рвацца, -аецца.

нахму́раны, -ая, -ае.

1. Хмурны, пануры.

Н. твар.

2. перан. Пахмурны, змрочны, цёмны (аб прадметах і з’явах прыроды).

Нахмуранае неба.

|| наз. нахму́ранасць, -і, ж.

нахму́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак.

1. Стаць хмурым, панурым.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Зрабіцца пахмурным, змрочным, цёмным (аб прадметах і з’явах прыроды).

Неба нахмурылася.

|| незак. нахму́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

нахму́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

Сурова наморшчыць (твар, лоб), насупіць (бровы).

|| незак. нахму́рваць, -аю, -аеш, -ае.